سیاست و بازاریابی - سرویس شبکه اجتماعی (Social Networking Service) یک رسانه ی آنلاین برای برقراری ارتباط میان مردم، به منظور اشتراک علایق، پیشینه، و ایجاد ارتباطات حقیقی است. کاربران این شبکه های با اطلاعات شخصی، عکس ها و دیگر اطلاعات خود، پروفایل خود را میسازند. سپس کاربران با استفاده از روابط خود ارتباطات خود را از طریق به اشتراک گذاری، ارسال ایمیل، پیام های کوتاه و کامنت گذاشتن، گسترش می دهند. به این سرویس شبکه اجتماعی، سایت های شبکه های اجتماعی و یا به سادگی رسانه های اجتماعی هم می گویند.
تعریف سرویس شبکه اجتماعی

اولین سرویس از دسته ی سرویس شبکه اجتماعی، SixDegrees.com، در سال 1997 ایجاد گشت و پس از آن به سرعت شبکه های دیگری مانند فرندزتر، مای اسپیس و فیسبوک هم به وجود آمدند. امروزه شبکه های اجتماعی زیادی وجود دارند و تقریبا درصد زیادی از مردم دنیا در شبکه های اجتماعی پروفایل دارند. برخی از این شبکه ها برای استفاده ی افراد با علایق متفاوت و برخی برای افراد با سلایق خاص و مشابه هستند. از شبکه های اجتماعی معروف این روزها میتوان به یوتیوب، گوگل پلاس، اینستاگرام، توییتر، لینکداین، ردیت، اسنپ چت، تامبلر، و پینترست و واین اشاره کرد. داشتن پروفایل در این دست شبکه ها در سراسر دنیا معمول و رایج است. فیسبوک به تنهایی 2 میلیارد کاربر در سطح جهان دارد. تجارت سرویس شبکه های اجتماعی بر اساس تبلیغات آنلاین پیش میرود. این تبلیغات آنلاین ممکن است استفاده از اطلاعات پروفایل شخصی افراد، اطلاعات و مکان های جستجو شده توسط وی، و یا فروش اطلاعات افراد به شخص ثالث باشد. گسترش فن آوری های تلفن همراه، مانند تلفن های هوشمند و تبلت ها، به رشد پذیرش و استفاده از شبکه های اجتماعی اجتماعی کمک زیادی کرده است.
ویژگی های سرویس شبکه اجتماعی
با اینکه سرویس شبکه اجتماعی ممکن است شاخصه های به خصوصی داشته باشند اما همگی چند ویژگی مشترک مانند استفاده از اینترنت دارند. باقی ویژگی های مشترک عبارتند از:
ایجاد محتوا مانند عکس، ویدیو، و پست های به اشتراک گذاری علایق و فعالیت ها، توسط کاربر توانایی برقراری ارتباط میان کاربران از سراسر دنیا، البته که برخی پلتفرم ها پیشنهاد میدهند که قبل از برقراری ارتباط مجازی، در دنیای واقعی یکدیگر را بشناسید. این شبکه ها رایگان هستند. تجارت آنان بر مبنای افزایش عضو است و به همین دلیل گرفتن هزینه در ازای ثبت نام در این شبکه های اجتماعی، گزینه ی مناسبی نیست. البته این امکان وجود دارد که با رشد یک شبکه ی اجتماعی، صاحبان آن استفاده از آن شبکه را صرفا با پرداخت هزینه ممکن کنند. این شبکه های اجتماعی افراد با پیشینه های مشابه، مانند همکلاسی ها، همکارها و یا افرادی با علایق مشترک را به هم پیوند میدهند. این شبکه های اجتماعی روابط میان افراد با شغل مرتبط را ممکن میسازند. این دست شبکه ها به افراد در یافتن اطلاعات، محصولات، خدمات و یا منابع موردنیازشان کمک میکنند. خطرات سرویس شبکه اجتماعی

برخی کاربران به امنیت شبکه های اجتماعی مشکوک هستند. همانگونه که میدانید، در مارس 2018 کمبریج آنالیکتیکا به طور غیرقانونی به اطلاعات حدود 50میلیون کاربر دسترسی پیدا کرده و از آنها در جهت اهداف سیاسی خود، استفاده کرد. علاوه بر نشت احتمالی اطلاعات شخصی، از جمله اطلاعات مالیاتی و شناسایی شخصی، کاربران شبکه های اجتماعی که به تنظیمات حریم خصوصی خود دقت نمی کنند، متوجه می شوند که افراد غریبه می توانند حرکات آنها را ردیابی کرده و یا عکس های مشکوک مشاهده میکنند. افرادی که در پی یافتن شغل هستند هم این نگرانی را دارند که ممکن است کارفرماها به عنوان قسمتی از پروسه ی استخدام، شبکه های اجتماعیشان را چک کنند. استفاده بیش از حد از سرویس شبکه های اجتماعی ممکن است منجر به افسردگی و اضطراب شود. این دست شبکه ها ممکن است به تسهیل و افزایش زورگویی و کاهش امنیت افراد به خصوص کودکان، هم منجر شوند.