سیاست و بازاریابی - یاهو یکی از موفق‌ترین استارتاپ‌های دوران دات کام بود که از پایان دهه‌ی 2000 سقوط کرد و درنهایت بخش اصلی آن به ورایزن فروخته شد.

یاهو ( Yahoo ) شرکت خدمات اینترنتی آمریکایی مستقر در سانی‌ویل کالیفرنیا است که درحال‌ حاضر تحت مالکیت ورایزن مدیا قرار دارد. این شرکت از پیش‌گامان تاریخ اینترنت بود که موفقیت‌های قابل‌توجهی را هم در آستانه‌ی قرن 21 و سال‌های ابتدایی تجربه کرد. جری یانگ و دیوید فیلو که یاهو را در میانه‌ی دهه‌‌ی 1990 راه‌‌اندازی کرده بودند، تا مدت‌ها به‌خوبی آن را هدایت کردند؛ اما درنهایت سرنوشت یاهو به شیرینی سرنوشت دیگر غول‌های پیش‌گام دوران دات‌کام نبود.
سرویس‌های متنوع یاهو هنوز هم طرفداران زیادی در سرتاسر جهان دارند. پورتال وب، سرویس ایمیل، خدمات خبری، مالی، گروه‌های آنلاین و بسیاری خدمات مشابه، هنوز هم با نام یاهو فعالیت می‌کنند و آمار خوبی هم ازلحاظ تعداد کاربران دارند. یاهو در سال‌های متمادی رتبه‌های برتر الکسا را دراختیار داشت و آمار بازدیدکننده‌های آن به چند میلیارد کاربر می‌رسید. دوران سقوط یاهو از سال‌های پایانی دهه‌ی 2000 شروع شد. باوجود تغییرات متعددی که در ساختار مدیریت ایجاد شد، باز هم غول اینترنتی موفق به حفظ موقعیت نبود. درنهایت ورایزن در سال 2017 سهام عمده‌ی یاهو را به ملبغ 4/48 میلیارد دلار خریداری کرد. البته سهام گروه علی‌بابا در یاهو و همچنین یاهو ژاپن، به ورایزن نرسید و به شرکت جدیدی به‌نام Altaba منتقل شد. باوجود روند سقوطی که یاهو طی کرد، این غول اینترنتی هنوز به حیات خود ادامه می‌دهد. وب‌سایت‌های یاهو هنوز آمار بازدید مناسبی دارند و تا آمارهای اخیر، در فهرست برترین وب‌سایت‌های الکسا قرار داشته‌اند. داستان یاهو، روایت اوج‌گیری و موفقیت اولیه‌ی یک استارتاپ خدمات اینترنتی است که شاید در موقعیت‌های حیاتی، تصمیم‌گیری‌های صحیحی در آن اتخاذ نشد. اشتباه‌های که مانع قرارگیری آن شرکت درکنار غول‌های امروزی همچون گوگل و آمازون شد.

یاهو هم مانند بسیاری از غول‌های امروزی دنیای فناوری، نتیجه‌ی خوش‌فکری دو دانشجو بود. جری یانگ و دیوید فیلو، دو دانشجوی دکترا در استنفورد، در سال 1884 مشغول کار روی رساله‌ی خود بودند که ایده‌ی یاهو به ذهن‌شان رسید.آن‌ها دانشجوهای رشته‌‌ی مهندسی برق در استنفورد بودند که اکثر اوقات فراغت خود را به گشت‌وگذار در دنیای وب اختصاص می‌دادند. یانگ و فیلو، وب‌سایت‌های مورد علاقه‌ی خود را در کاتالوگی مخصوص دسته‌بندی می‌‌کردند. آن‌ها درنهایت یک وب‌سایت شخصی طراحی و راه‌اندازی کردند که به کاربران امکان می‌داد تا به وب‌سایت‌های محبوب این دو نفر در فضای سایبری، دسترسی داشته باشند. در آن زمان، وب‌سایت دو دانشجوی استنفورد با شعار «راهنمای جری برای تار جهان‌گستر وب (Jerry"s Guide to World Wide Web)» شناخته می‌شد. با رشد وب‌سایت جری و دیوید و افزایش تعداد وب‌سایت‌هایی که در مجموعه‌ی وب‌سایت‌های محبوب آن قرار داشت، تعداد کاربران نیز افزایش قابل‌توجهی را تجربه کرد. همین رشد و مشاهده‌ی استقبال قابل‌توجه کاربران باعث شد تا بنیان‌گذاران زمان بیشتری را به توسعه و بهبود وب‌سایت خود اختصاص دهند. وب‌سایت آن‌ها به‌مرور از یک تفریح با فهرستی نامرتب از وب‌سایت‌ها، به دیتابیسی منظم تبدیل شد که کاربران امکان جست‌وجو برای پیدا کردن وب‌سایت مورد علاقه‌ی خود را در آن داشتند. دیتابیس اولیه روی کامپیوتر ورک‌استیشن دانشجویی جری در دانشگاه استنفورد ذخیره شده بود و akebono نام داشت. موتور جست‌وجو هم در کامپیوتر فیلو ذخیره شده بود و به‌نام konishiki شناخته می‌شد. انتخاب نام کامپیوترها، براساس نام قهرمانان کشتی سومو بود.

یاهو در سال 1994 پس از مدت کوتاهی از شروع فعالیت یاهو در دنیای اینترنت، اسقبال کاربران به‌حدی زیاد بود که کامپیوترهای یانگ و فیلو دیگر پاسخ‌گوی ترافیک ورودی نبودند. مارک اندریسن، هم‌بنیان‌گذار نت‌اسکیپ در ابتدای سال 1995 به یانگ و فیلو پیشنهاد داد تا یاهو را به کامپیوتری قدرتمندتر در نت‌اسکیپ منتقل کنند. این تغییر مکان، بیش از همه برای دانشگاه استنفورد خوشایند بود، چون ترافیک ورودی یاهو، فشار زیادی را به زیرساخت شبکه‌ی آن‌ها وارد می‌کرد. جابه‌جایی سرورهای یاهو به نت‌اسکیپ بیش از همه برای دانشگاه استنفورد خوشایند بود
درآمدزایی از یاهو، بسیار زود به جریان افتاد. بنیان‌گذاران از همان ابتدا فروش تبلیغات در وب‌سایت خود را در دستور کار قرار دادند تا سرمایه‌ی موردنیاز برای رشد را دریافت کنند. جری و دیوید پس از مدتی متوجه شدند که حفظ هر دو جنبه‌ی خلاقیت و مدیریت در استارتاپ درحال رشد، برای آن‌ها آسان نیست. به همین دلیل از تیم کوگل، یکی از دانشجویان سابق استنفورد درخواست شد تا به‌عنوان مدیرعامل در یاهو مشغول به کار شود. کوگل در دانشکده‌ی مهندسی تحصیل کرده بود و سابقه‌ی فعالیت او به بازسازی موتورها و تعمیر خودروها مربوط می‌شد. البته او پس از مدتی به دنیای فناوری نزدیک شده بود و سابقه‌ی کار در موتورولا و اینترمک را داشت.

درآمد عمده‌ی یاهو در سال‌های ابتدایی از فروش تبلیغات بنری کسب می‌شد. یاهو فضای تبلیغات را در صفحات وب خود به فروش می‌رساند. کسب‌وکارها نیز برای نمایش تبلیغ محصولات خود به کاربران یاهو، از این فضاها استفاده می‌کردند. رویکردی که امروزه هم در اکثر سرویس‌های اینترنتی دیده می‌شود. تبلیغات بنری نه‌تنها ازلحاظ بصری کاربر را به محصول مدنظر جذب می‌کرد، بلکه اغلب حاوی لینکی به وب‌سایت کسب‌وکار خریدار تبلیغات بود. تبلیغات بنری از همین تجربه‌های اولیه به محبوبیت بسیار بالایی رسیدند. آن‌ها برخلاف تبلیغات مرسوم تلویزیون و رادیو و مجله، خریدار را مستقیما به شرکت تبلیغ‌دهنده متصل می‌کردند. بخش دیگری از درآمد یاهو، در همکاری با خرده‌فروش‌های اینترنتی به‌دست می‌آمد. یاهو خرده‌فروشی آنلاین نبود، اما ترافیک قابل‌توجهی داشت. ازطرفی وب‌سایت‌های فروش آنلاین، برای نمایش محصولات خود در وب‌سایت اختصاصی و رشد فروش، نیاز به ترافیک بیشتر داشتند. یاهو، کاربران را به وب‌سایت‌های خرده‌فروشی هدایت می‌کرد و از فروش محصولات، کارمزد دریافت می‌کرد. درنتیجه یاهو هم به‌مرور به «پرتال» تبدیل شد و به‌نوعی نقش دروازه‌ای به دیگر بخش‌های اینترنت را ایفا می‌کرد. از رقبای یاهو در این حوزه می‌توان به Excite و Infoseek و Lycos اشاره کرد. یاهو به‌کمک درآمدی که از تبلیغات و کارمزد فروش آنلاین دریافت می‌کرد، امکان ادامه‌ی فعالیت به‌رایگان را داشت. در زمانی‌که سرویس‌های دیگر همچون AOL و Prodigy و Microsoft Network خدمات پولی ارائه می‌دادند، یاهو بهترین مقصد برای افرادی بود که به‌دنبال خدمات رایگان اینترنتی بودند. اگرچه رقبای یاهو ظاهر زیباتر و گرافیکی‌تری در سرویس‌ها داشتند، اما همان خدمات مشابه را با دریافت هزینه ارائه می‌کردند. اگرچه یاهو در ابتدا در‌آمد بالایی نداشت و در سال 1995 تنها یک میلیون دلار درآمد کسب کرد، پس از مدتی غول‌های قدیمی همچون AOL را هم پشت سر گذاشت. آن‌ها مانند آمازون برندی ساخته بودند که متمرکز بر رضایت کاربر فعالیت می‌کرد و موفق هم بود.

سهام یاهو در سال 1996 به‌صورت عمومی و با قیمت‌گذاری 13 دلار برای هر سهم، در بازار بورس عرضه شد. در همان روز اول، ارزش سهام شرکت به 43 دلار رسید. پیش‌بینی‌ها، ارزش یاهو را نزدیک به 300 میلیون دلار تخمین می‌زدند که 15 برابر بیشتر از درآمد شرکت در سال 1996 بود. در همان دوران، یاهو تصمیم گرفت تا خودش را نیز ازطریق تبلیغات به کاربران بیشتر معرفی کند. مدیران، فارغ‌التحصیل دیگری از استنفورد به‌نام کارن ادواردز را برای توسعه‌ی برند شرکت استخدام کردند. او با آژانس تبلیغاتی Black Rocket قراردادی امضا کرد تا مدیریت تبلیغات یاهو را برعهده بگیرد. بلک راکت توسط چهار مدیر تبلیغاتی اداره می‌شد که در وضعیتی جالب‌توجه، هیچ‌کدام کامپیوتر نداشتند.

پس از اینکه یاهو به برندی معتبر و شناخته‌شده در اینترنت تبدیل شد، شرکت به‌دنبال افزایش خدمات رفت تا از رقبای دیگر خصوصا AOL عقب نیفتد. آن‌ها سرویس‌هایی همچون چت و خرید آنلاین و اخبار را به وب‌سایت اصلی اضافه کردند تا کاربران هرچه بیشتر، تجربه‌ا‌ی کامل را در یاهو ببینند. آن‌ها همچنین قابلیتی به‌نام My Yahoo را به وب‌سایت اضافه کردند که امکان شخصی‌سازی صفحه‌ی اصلی را به کاربران می‌داد. درنتیجه هر کاربر تنها محتوای مورد علاقه‌ی خود را در صفحه‌ی اصلی یاهو مشاهده می‌کرد. یاهو برای گسترش حوزه‌ی فعالیت خود به‌دنبال همکاری با شرکت‌های بزرگ دیگر هم رفت. آن‌ها ابتدا با ویزا وارد همکاری شدند تا ابتدا یک مجموعه‌ی فروشگاهی آنلاین راه‌اندازی کنند (ایده‌ای که هیچ‌گاه اجرا نشد). همکاری بعدی با Ziff-Davis برنامه‌ریزی شد تا مجله‌ای آنلاین و چاپی به‌نام Yahoo! Internet Life راه‌اندازی شود که باز هم به نتیجه رسید. نت‌اسکیپ هم تصمیم به همکاری با یاهو داشت تا سرویس اینترنتی مبتنی بر موضوع در مرورگر خود پیاده‌سازی کند که اجرایی نشد.

Verizon Media، مالک کنونی یاهو یاهو در سال 1998، شرکتت Yoyodyne Entertainment را ازطریق جابه‌جایی سهام تصاحب کرد. شرکت جدید، قابلیت‌های متنوعی همچون دیتابیس ارزشمندی از مشتریان و دارایی‌های مشابه را دراختیار یاهو قرار داد. تا پایان سال 1998، آمار بازدید صفحات از یاهو به رکورد قابل‌توجهی رسیده بود و عدد 95 میلیون روزانه را نشان می‌داد. آماری که نسبت به سال قبل پیشرفت قابل‌توجهی داشت. یکی از رخدادهای مهم تاریخ یاهو، شانس خرید گوگل توسط آن‌ها بود. شرکت در سال 1998 امکان داشت تا فناوری موتور جست‌وجویی که توسط دو دانشجوی دیگر استنفورد، لری پیج و سرگی برین، توسعه داده شده بود، با پرداخت یک میلیون دلار خریداری کند. با این‌‌حال، دیوید فیلو که با بنیان‌گذاران گوگل مذاکره می‌کرد به آن‌ها پیشنهاد داد تا با مایکل موریتز صحبت کنند. موریتز بعدا به ازطریق سکویا کپیتال در گوگل سرمایه‌گذاری کرد. جرمی رینگ، یکی از مدیران اجرایی ارشد یاهو از 1996 تا 2001، درباره‌ی این پیشنهاد می‌‌گوید: پیشنهاد خرید گوگل با پرداخت یک میلیون دلار، احتمالا بهترین پیشنهاد تاریخ سیلیکون‌ولی، کالیفرنیا، ایالات متحده، سیاره‌ی زمین و کهکشان راه شیری بوده است! یاهو در سال 1998 محصولی را توسعه داد که کمی بعد به یکی از نقاط قوت اصلی شرکت تبدیل شد. Yahoo! Pager در 9 مارس 1998 رونمایی شد که قابلیت‌های پیام‌رسانی را در ترکیب با سرویس‌های دیگر همچون Yahoo! Chat ارائه می‌کرد. از قابلیت‌های اصلی پیجر می‌‌توان به پیام‌رسانی، گروه مخاطبان با پشتیبانی از پیام‌های وضعیت کاربری، امکان مسدودسازی تماس کاربران، اعلان هشدار در زمان آنلاین شدن کاربران دیگر و اعلان هشدار دریافت ایمیل اشاره کرد. این کلاینت جامع نرم‌افزاری در سال 2000 به Yahoo! Messenger تغییر نام داد. برندی که در سال‌های بعد بیش از بسیاری از سرویس‌های یاهو به شهرت رسید.

در آستانه‌ی قرن 21، صنعت کامپیوترهای شخصی و خصوصا اینترنت، مملو از بازیگران جدید شده بود. NBC با سرمایه‌گذاری در پرتال اینترنتی !Snap تحت مالکیت CNET به رقابت وارد شده بود. از سوی دیگر، دیزنی هم به این بازار چشم داشت و 43 درصد از سهام Infoseek را خریداری کرد. Home Corporation پرتال مشهور دیگر یعنی Excite را خریداری کرد و مایکروسافت هم سرمایه‌گذاری و توسعه‌ی MSN را افزایش داد. از غول‌های جدیدی که به دنیای اینترنت وارد شدند می‌توان به America Online اشاره کرد که با خرید Netscape و پرتال Netcenter به‌دنبال افزایش سهم بازار بود. به‌هرحال بسیاری از تحلیل‌گران پیش‌بینی می‌کردند که آینده‌ی صنعت رسانه در اینترنت رقم خواهد خورد و به‌همین دلیل شرکت‌های بزرگ تمام تلاش خود را برای کسب سهمی از صنعت جدید نشان می‌دادند. کوگل در سال 2001 از سمت مدیریت عامل یاهو کنار رفت و تری سمل جایگزین او شد.

ورود به قرن جدید با رشد شدید درآمد و سود برای یاهو همراه بود. فروش شرکت از سال 2001 تا 2004 از 717 میلیون به 3/5 میلیارد دلار رسید. البته در سال ابتدایی، ضرر ملی 92/8 میلیون دلار گزارش شد که در سال 2002 به سود 42/8 میلیون دلاری انجامید. سرانجام سود خالص در سال 2004 به 839/6 میلیون دلار رسید. روند رشد یاهو، با خرید شرکت‌های متعدد سرویس‌دهنده‌ی اینترنتی همراه بود. آن‌ها از سال 2000 تا 2004، 13 شرکت اینترنتی را خریداری کردند: Arthas.com, eGroups, Kimo, Sold.com, Launch Media, HotJobs, Inktomi, Overture Services, Beijing 3721 Technology Co. Ltd., FareChase, OddPost Inc., MusicMatch و Kelkoo. آن‌ها همچنین در سال 2000 تفاهم‌نامه‌ای با گوگل امضا کردند تا از موتور جست‌وجوی آن شرکت برای بهبود نتایج جست‌وجوی خود بهره ببرند. افزایش ترافیک بازدید از یاهو نیز تأثیر بسیار بزرگی بر رشد شرکت داشت. آن‌ها در ماه مارس 2004 به آمار بازدید روزانه‌ی 2/4 میلیارد صفحه رسیدند.

طراحی ابتدایی Yahoo Messenger یاهو در میانه‌ی دهه‌ی 2000 وارد رقابت شدیدی با گوگل شده بود. شرکتی که زمانی احتمال پیوستن آن به زیرمجموعه‌ی یاهو وجود داشت، به‌مرور به خطرناک‌ترین رقیب آن‌ها تبدیل شد. یاهو در سال 2004 و در واکنش به رونمایی جی‌میل گوگ، ظرفیت حساب کاربری ایمیل همه‌ی کاربرانش را از چهار مگابایت به یک گیگابایت افزایش داد. حساب‌های کاربری پیشرفته و پولی نیز دو گیگابایت فضا دریافت می‌کردند. رقابت دیگر در بخش سرویس‌های گفت‌وگو بود که هنوز یاهو مسنجر در آن فرمان‌روایی می‌کرد. گوگل با عرضه‌ی Google Talk و خدمات VoIP، تهدیدی جدی برای یاهو ایجاد کرد که منجر به توسعه‌ی همکاری یاهو و مایکروسافت شد. دو شرکت، سرویس‌های پیام‌رسان خود را با هم ادغام کردند تا رقیبی قدرتمند در برابر گوگل باقی بمانند. از خریدهای مهم یاهو تا پیش از ورود به سراشیبی سقوط می‌توان به سرویس اشتراک عکس فلیکر اشاره کرد که تا پیش از تولد و رشد عجیب اینستاگرام، یکی از محبوب‌ترین سرویس‌های موجود بود. در سال 2005‌، سرویس ترکیبی وبلاگ و شبکه‌ی اجتماعی یاهو نیز به‌نام یاهو 360 متولد شد که باوجود استقبال مناسب در ابتدای فعالیت، به‌مرور وارد سراشیبی شکست شد.

با نزدیک شدن به سال‌های پایانی دهه‌ی 2000، بحران‌های کوچک و بزرگ در یاهو به‌وجود آمدند. تلاش‌های شرکت برای مقابله با رقابی تازه‌نفسی همچون گوگل، دارایی‌های آن‌ها را روز‌به‌روز کاهش می‌داد. درنهایت اولین نشانه‌ها از ضعف مالی یاهو در سال 2008 پدیدار شد. شرکت اعلام کرد که حدود هزار نفر از نیروی انسانی خود (معادل هفت درصد از نیروی انسانی) را تعدیل خواهد کرد. در همان سال، برنامه‌ی تعدیل دیگری اعلام شد که 1،520 نیرو را از یاهو اخراج کرد. چنین فرایندهایی نشان از ضعف مدیریت غول اینترنتی بودند که اولویت‌دهی در رقابت و مدیریت دارایی‌های موجود را رعایت نکرده بود. تعدیل نیروها، با کنار رفتن جری یانگ از سمت مدیریت عامل نیز همراه بود که در نوع خود خبر شوکه‌کننده‌ای محسوب می‌شد. از میانه‌ی دهه‌ی 2000، ‌زمزمه‌های ادغام یاهو با مایکروسافت شنیده می‌شد
یاهو باوجود موفقیت‌های متعددی که در دنیای اینترنت کسب کرده بود، مذاکره‌هایی برای همکاری یا حتی ادغام با مایکروسافت را هم دنبال می‌کرد. در سال‌های 2005 تا 2007، مذاکرات به اوج رسیدند، اما هیچ‌کدام موفقیت‌آمیز نبود. ردموندی‌ها حتی در سال 2008 تلاش کردند تا با پرداخت 44/6 میلیارد دلار، یاهو را خریداری کنند که موفق نشدند. مدیران یاهو در آن زمان حتی پیوستن به گوگل را هم در نظر داشتند. به‌هرحال درنهایت پیشنهادهای مایکروسافت به‌کلی رد شد و یاهو به‌دنبال راهکارهای استراتژیک دیگر برای ادامه‌ی حیات رفت. مایکروسافت زمانی پیشنهاد خرید یاهو را با رقم 33 دلار برای هر سهم مطرح کرده بود. جالب است بدانید ارزش سهام یاهو 10 ماه پس از رد کردن پیشنهاد ردموندی‌ها به 8/94 دلار رسید. جری یانگ، در سال 2007 جایگزین سمل در سمت مدیریت عامل یاهو شد.

یاهو در سال 2010 یاهو مسنجر که در تمامی سال‌های فراز و فرود شرکت، توسعه‌‌های قابل‌توجهی را تجربه می‌کرد و در تلاش برای شکست رقبای جوان خود بود، در سال 2011 با قابلیت‌های متنوع به‌روز شد. درواقع آخرین به‌روزرسانی مهم نسخه‌ی ویندوز این پیام‌رسان در همان سال منتشر شد که قابلیت‌هایی همچون هماهنگی با فیسبوک و توییتر داشت. امید کوتا‌ه‌مدت
اسکات تامسون در سال 2012 برای مدت کوتاهی مدیریت یاهو را برعهده گرفت. او قبلا در سمت مدیریت کل پی‌پال مشغول به کار بود. به محض شروع مدیریت تامسون، شایعه‌ها پیرامون تعدیل نیروی احتمالی جدید در یاهو قوت گرفت. در آوریل آن سال، خبر تعدیل دو هزار نفر، معادل 14 درصد از نیروی انسانی یاهو، منتشر شد. تامسون در دوران مدیریت خود تلاش‌های متعددی انجام داد تا ساختار یاهو را اصلاح کند. او شرکت را به سه زیرمجموعه کرد تا فعالیت‌ها سازمان‌دهی بیشتری داشته باشند. البته تامسون هم درنهایت موفق نبود و جای خود را به مدیر اجرایی سابق گوگل، مریسا مایر داد. مایر در سال 2012 به‌عنوان جوان‌ترین مدیرعامل یک شرکت فهرست فورچن 500 در یاهو مشغول به کار شد. زمانی‌که مریسا مایر به‌عنوان مدیرعامل به یاهو پیوست، امیدها برای نجات شرکت از سقوط مجددا زنده شد. حتی مراسم ورود مایر به یاهو نیز با تم خاصی برگزار و به‌نوعی شعار امید به شرکت تزریق شد. مریسا مایر در سال 1999 فرصت‌های شغلی عالی را رد کرده بود تا به‌عنوان کارآموزی در گوگل مشغول به کار شود. او که سابقه‌ی دانشگاهی عالی هم داشت،‌ تصمیم گرفته بود تا آینده‌ی خود را در مدیریت در دنیای فناوری ترسیم کند. مایر در گوگل تا جایی پیش رفته بود که مدتی به‌عنوان معاون ارشد بخش تجربه‌ی کاربری و موتور جست‌وجو فعالیت می‌کرد. سابقه‌ی عالی مایر در بزرگ‌ترین رقیب یاهو، این احتمال را ایجاد کرده بود که او توانایی نجات شرکت را از سقوط دارد. کارشناسان اعتقاد دارند سرمایه‌های عظیمی که در دست یاهو بود، امکان ریسک کردن روی مریسا مایر را به شرکت می‌داد. فراموش نکنید که یاهو در سال 2005 از سرمایه‌گذارهای اولیه‌ی علی‌بابا بود و ازطریق همان سهام، همیشه جریانی مناسب از درآمد داشت. درواقع همین سهام‌داری باعث می‌شد تا یاهو باوجود شکست‌های متعدد در محصولات، هنوز به‌عنوان یک شرکت، ارزش بالایی داشته باشد. به‌هرحال مایر هم از تنزل رتبه‌ای که در گوگل دریافت کرده بود به‌نوعی دلسرد شد و درنهایت به یاهو آمده بود.

یاهو در سال 2013 عرضه‌ی عمومی سهام علی‌بابا، رخدادی بود که چالش‌های عظیمی را به یاهو وارد کرد. شرکت چینی با ارزش‌گذاری 230 میلیارد دلار، به غولی بزرگ در دنیای تجارت الکترونیک تبدیل شد که افزایش سرمایه‌ی قابل‌توجهی را هم برای یاهو به‌همراه داشت. سهام‌داران پس از IPO علی‌بابا نزد مایر آمدند و درباره‌ی سرمایه‌ی جذب‌شده از علی‌بابا با او مذاکره کردند. آن‌ها به‌دنبال این بودند که روش هزینه کردن سرمایه‌ی جدید و سهم خود را مشخص کنند. برخی کارشناسان به یاهو پیشنهاد می‌دادند تا با AOL وارد اتحاد استراتژیک شود تا چالش‌های پرداخت مالیات خود را کاهش دهد. یاهو در سال 2015 تصمیم گرفت تا سهام خود در علی‌بابا را به شرکتی مجزا تبدیل کند تا فشار مأموران مالیاتی کم شود. درنتیجه نقش عملیاتی یاهو هم در علی‌بابا کاهش یافت و آن‌ها بخش کسب‌وکارهای کوچک خود را (شامل وب‌سایت‌ها) از شرکت اصلی جدا کردند. در همان سال، ورایزن AOL را خریداری کرد تا فعالیت خود را در بخش ویدئو و تبلیغات موبایلی افزایش دهد. در ادامه، برنامه‌های یاهو برای دور زدن سیستم مالیاتی موفق نبود و بحران حکم‌های سنگین مالیاتی، شرکت را تهدید می‌کرد. درنهایت برنامه‌های جداسازی سهام علی‌بابا لغو شد. عرضه‌ی عمومی سهام علی‌بابا باوجود سرازیر کردن سرمایه‌ی عظیم، چالش‌های مالی برای یاهو به‌همراه داشت
در سال 2016، بررسی گزینه‌ها برای دور ماندن از فشار مالیاتی پس از کسب درآمد بسیار زیاد از IPO علی‌بابا، ادامه پیدا کرد. یاهو با بانک‌های متعددی وارد مذاکره شد تا گزینه‌های جدید را بررسی کند. یکی از گزینه‌ها، فروش کامل کسب‌وکار بود. از سرمایه‌گذارهای مهمی که در این تغییر مسیر به یاهو فشار می‌آوردند، می‌توان به Starboard Value اشاره کرد که به‌صورت جدی به‌دنبال فروش شرکت بود. درنهایت، برنامه‌های ورایزن برای خرید یاهو به‌صورت رسمی اعلام شد که باز هم با کاهش ارزش سهام شرکت همراه بود. سال‌های اخیر و وضعیت کنونی یاهو
خبر تصمیم جدی و نهایی ورایزن برای خرید هسته‌ی کسب‌وکار اینترنتی یاهو در ژوئیه 2016 اعلام شد. شرکت آمریکایی تصمیم داشت تا خرید 4/83 میلیارد دلاری جدید خود را با AOL ادغام کرده و شرکت جدیدی به‌نام Oath راه‌اندازی کند. همان‌طور که گفته شد، این خرید شامل 15 درصد سهام علی‌بابا نبود و همچنین یاهو ژاپن نیز به‌صورت مستقل به کار خود ادامه داد. دو بخش مذکور، بعدا تحت مدیریت تیم جدید و با نام Altaba به کار ادامه دادند. شرکت Oath Inc نیز در سال 2019 به ورایزن مدیا تغییر نام داد.

داستان برند: ورایزن، برند جوانی که ریشه در اختراع تلفن دارد داستان برند: گوگل، بهترین موتور جستجوی جهان داستان برند: مایکروسافت؛ نماد اقتدار کامپیوترهای شخصی داستان برند: آمازون فروشگاهی برای همه چیز/a> داستان برند: فیسبوک، وبسایتی که تعریف اینترنت را تغییر داد
یاهو ژاپن که در خرید کسب‌وکار هسته‌ای یاهو توسط ورایزن حضور نداشت، روندی مخالف شرکت اصلی را طی کرد. این شرکت که حاصل همکاری یاهو و سافت‌بانک بود، پس از سال 2017 هم به فعالیت خود ادامه داده است و با کسب مجوزی از ورایزن، از برند یاهو استفاده می‌کند. پرتال وب یاهو ژاپن لقب پربازدیدترین وب‌سایت را در این کشور دارد و سرویس‌های اینترنتی آن هم جزو برترین‌ها هستند. مرکز مدیریت یاهو ژاپن در توکیو قرار دارد.