بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ویجیاتو / حدوداً یک نسلی می‌شود که صنعت بازی‌های ویدیویی پر شده از بازی‌های قدیمی که با بهبودهای گرافیکی یا به شکل بازسازی کامل، دوباره منتشر می‌شوند. فکر کنم با وجود خبر تأیید بازسازی یک اثر قدیمی دیگر مثل Demon’s Souls، آن هم در یکی از رویدادهای خبری مربوط به نسل نهم، بازی‌سازان و ناشران نشان داده‌اند قرار نیست حالا حالاها از جریان بازسازی پا پس بکشند.
با این حال یک سری بازی‌ها هستند که با این که در زمان خود بسیار جذاب و پرطرفدار بودند یا باز هم نسخه‌های جدید از آن‌ها بعد از دهه‌ها منتشر می‌شود، هنوز خبری رسمی و اطمینان بخش در مورد بازسازی آن‌ها از طرف استودیوهای بازی‌سازی یا ناشران بازی‌های ویدیویی منتشر نشده است؛ آن هم در حالی که نیاز به بازسازی آن‌ها دیده می‌شود.
همین عدم توجه باعث شده بسیاری از گیمرهای تازه‌کار یا کم سن و سال فرصت تجربه بازی‌هایی موفق اما قدیمی را از دست دهند. از طرفی دیگر، اگر کسی بخواهد نسخه جدید یکی از این سری بازی‌ها را تجربه کند، باید بیخیال نسخه‌های قدیمی آن (که دردسرهای به سختی پیدا شدن، عدم تطابق با کنسول‌ها/سیستم‌های امروزی یا حتی وجود مکانیک‌های منسوخ و قدیمی برای آن‌ها وجود دارد) شود و یک جوری با ویدیوها و متون سطح اینترنت خودش را برای نسخه جدید بازی آماده کند.
در ادامه می‌خواهیم به 6 سری بازی که نیاز به بازسازی دارند نگاهی بیاندازیم.
6. سری بازی Devil May Cry
شاید دیدن اسم Devil May Cry در این لیست کمی عجیب باشد. می‌پرسید چرا؟ چون از این سری بازی هم یک نسخه ریمیک شده منتشر شده، هم نسخه‌های قدیمی آن با بهبودهایی، هر چند مختصر، دوباره وارد بازار شده‌اند. اما بگذارید صادق باشم، با نگاه کردن به جدیدترین نسخه بازی، Devil May Cry 5، متوجه می‌شوید تمام کارهای قبلی برای جان تازه بخشیدن به این سری هک اند اسلش صرفاً رفع مسئولیت بوده است.
عنوان DmC: Devil May Cry که قرار بود ریبوتی برای این سری بازی‌ها باشد، با وجود عملکرد خوبش بین جامعه گیمرها اما ظاهراً به طور کامل رها شده است و قرار نیست نسخه دومی برای آن ساخته شود. شاید دلیلش این بود که طرفداران سری بازی Devil May Cry از تغییرات ایجاد شده در داستان و شخصیت‌ها در این نسخه چندان راضی نبودند. دلیلش هر چه بود باعث شد تا یکی از جذاب‌ترین سری بازی‌های هک اند اسلش فرصت معرفی خود به نسل جدید گیمرها را نداشته باشد.
اگر نگاهی به بازی‌های منتشر شده سال‌های اخیر بیاندازیم، بازی‌های زیادی را در سبک هک اند اسلش نمی‌بینیم که استقبال خیلی خوبی از آن‌ها شده باشد. با این وجود Devil May Cry 5 یکی از ساخته‌هایی بود که توانست خوش بدرخشد. اگر کپکام کمی هوش به خرج دهد، می‌تواند از خلاء ایجاد شده استفاده و دوباره به سراغ نقطه شروع داستان سری بازی Devil May Cry برود. حالا یا با ادامه DmC: Devil May Cry و ایجاد تغییرات کوچکی در آن برای تطابق با ساخته جدیدش، یا بازسازی کامل نسخه‌های قدیمی.
5. سری بازی The Witcher
قطعاً بیش از 80 درصد شما نسخه سوم این سری بازی را تجربه کرده‌اید. خیلی هم از تاریخ انتشار The Witcher 3: Wild Hunt نمی‌گذرد که نیاز به بازسازی یا بهبود داشته باشد و حتی اگر همین الآن هم پای بازی بنشینید، از آن بیش‌تر از بسیاری ساخته‌های جدید لذت می‌برید. با این حال چنین چیزی را در مورد دو نسخه اول بازی نمی‌توان بیان کرد.
به راحتی می‌توان گفت که 90 درصد از گیمرها هیچوقت نسخه اول سری بازی The Witcher را تجربه نکرده‌اند (خود من هم جزو همین 90 درصد هستم و توضیح می‌دهم که چرا تا به حال با وجود علاقه‌ام به دنیای ویچر رغبتی برای تجربه این بازی نداشته‌ام)، نسخه دوم را نیز شاید خیلی‌ها بازی نکرده باشند که باز هم چندان بد نیست اما می‌تواند بهتر شود.
ساخته اول این سری بازی که حتی نسخه Enhanced Edition نیز دارد به طرز وحشتناکی بد به نظر می‌آید… البته فقط «به نظر نمی‌آید» و واقعاً در جنبه‌های فنی ضعیف و سال خورده است. البته منطقی هم هست؛ سی‌دی پراجکت رد در هنگام ساخت این نسخه یک استودیو کوچک ناشناس با بودجه خیلی محدود بود. همین شد که The Witcher حتی نسبت به بازی‌های سال عرضه‌اش نیز خیلی ضعیف‌تر به نظر می‌آید. البته منظورم از ضعیف صرفاً جنبه‌های فنی بازی مثل گیم‌پلی، انیمیشن‌ها و گرافیک (با تأکید بیش‌تر روی گرافیک) است که خیلی قدیمی و از رده خارج شده‌اند اما داستان جزو موارد ضعف محسوب نمی‌شود، در واقع مهم‌ترین دلیلی به حساب می‌آید که یک بازسازی از دو نسخه اول The Witcher نیاز است تا بتوانیم خودمان اتفاقات قبل از The Witcher 3: Wild Hunt را تجربه کنیم.
نسخه دوم این سری بازی، The Witcher 2: Assassins of Kings، از نظر گرافیکی خیلی خیلی بهتر شده و با وجود 9 سال گذشتن از تاریخ انتشارش، حتی نسبت به بعضی از بازی‌های امروزی نیز خوب به نظر می‌آید. گیم‌پلی نیز کمی بهتر شده اما هنوز هم که هنوز است به خوبی The Witcher 3: Wild Hunt نیست. انیمیشن‌ها اما باز هم عجیب و غریب و ضعیف کار شده‌اند و خیلی جای بهبود دارند.
بدون در نظر گرفتن نسخه سوم، سری بازی The Witcher صرفاً به خاطر داستانش نیز نیازمند یک بازسازی است و مطمئناً از آن استقبال خیلی خوبی هم خواهد شد. مگر می‌شود کسی با انتشار نسخه‌ای جدید از بازی‌های ویچر (حتی اگر آن نسخه یک بازسازی باشد) هیجان زده نشود؟!
4. سری بازی Prince of Persia
فقط نگاه کردن به تاریخ انتشار اولین نسخه سری بازی Prince of Persia می‌تواند به شما بگوید چه قدر این سری بازی نیاز به یک بازسازی دارد. اولین ساخته این سری بازی در سال 1989 منتشر شده ولی هنوز هم شایعات و خبرهایی مبنی بر ساخته شدن دنباله‌های Prince of Persia شنیده می‌شود. نکته بامزه شاید این باشد که از سری Prince of Persia چند نسخه بازسازی شده نیز وجود دارد اما آن‌ها نیز به قدری قدیمی شده‌اند که باید باز هم بازسازی شوند.
بدون در نظر گرفتن بازی‌های موبایلی از این سری بازی، Prince of Persia: The Forgotten Sands آخرین ساخته AAA یوبی‌سافت است که نام شاهزاده پارسی را به دوش می‌کشد اما از تاریخ انتشار آن 10 سال می‌گذرد! یوبی‌سافت اگر می‌خواهد باز هم به ساخته بازی‌های بیش‌تر تحت عنوان Prince of Persia ادامه دهد و موفق هم باشد، قطعاً به بازی‌سازی تعدادی از بازی‌های قدیمی نیاز دارد تا بتواند نظر مخاطبان و نسل جدید گیمرهایی که تا به حال حتی یک نسخه از این سری را تجربه نکرده‌اند، جلب کند.
3. سری بازی Silent Hill
شایعات فراوانی برای بازسازی و ریبوت سری بازی Silent Hill وجود دارد. این اتفاق نیز چندان دور از ذهن نیست، چرا که سری ترسناک رزیدنت اویل هم دست به چنین کاری زده، نسبتاً موفق نیز بوده است و به نظر فعلاً همین مسیر را ادامه خواهد داد. پس چرا یک رقیب قدرتمند برای آن (دوباره) ساخته نشود؟
البته باید این نکته را متذکر شد که Silent Hill با سری رزیدنت اویل بیش‌تر در کلمات «ترسناک» و «بقا» مشترک هستند ولی در واقع در حال صحبت در مورد دو نگاه متفاوت به آثار ساخته شده در این سبک‌ها هستیم. سری Silent Hill بیش‌تر به خاطر تکیه بر جنبه داستانی، نمادگرایی و ترس روان‌شناسانه مشهور است؛ چیزی که کم‌تر در عناوین ترسناک حال حاضر (و سری رزیدنت اویل) می‌بینیم.
در حال حاضر بازی‌های خیلی کمی هستند که بتوانند به خوبی یکی از ساخته‌های سری Silent Hill حس ترس و وحشت را منتقل کنند. مخاطبان نیز شدیداً به بازی‌های بر پایه وحشت نظر مثبت دارند (تفاوت را بین بازسازی Resident Evil 2 که بر پایه بقا و وحشت بود با Resident Evil 3 که بیش‌تر بر جنبه اکشن تکیه کرده می‌توان دید.) و همین، موقعیت فوق العاده‌ای ایجاد می‌کند تا Silent Hill بار دیگر با ماجراهای وحشت محور خود و استفاده از تکنیک‌های جدید و پیشرفت‌های صنعت بازی‌های ویدیویی، نظرها را به خود جلب کند.
2. سری بازی God of War
سومین بازی هک اند اسلش این لیست (بعد از سری بازی‌های Devil May Cry و Prince of Persia) نشان می‌دهد که چقدر بازار پر از بتل رویال‌ها و بازی‌های با محوریت رقابت آنلاین شده و جای خالی سبک‌های دوست داشتنی آثار قدیمی حس می‌شود. حتی نسخه آخر خود God of War در کنسول پلی استیشن 4 نیز بیش از این که یک هک اند اسلش باشد، یک بازی اکشن ادونچر است.
با توجه به این که ظاهراً نسل بعد کنسول سونی نیز میزبان حداقل یک نسخه از سری بازی‌های God of War است، شاید سانتا مونیکا باید یک نگاهی هم به پشت سر خودش انداخته و آن آثار هک اند اسلش دیوانه‌وار و خشن را دوباره بازسازی کند. البته یک دوراهی وجود دارد که آیا آن‌ها باید شبیه به نسخه پلی استیشن 4 شوند و از سبک هک اند اسلش فاصله بگیرند، یا با بهبود گرافیک، تغییراتی در گیم‌پلی و دوربین بازی، دوباره گیمرها را با تیغه‌های آشوب به جان دشمنان نگون بخت (که حالا می‌توانند طبیعی‌تر تکه‌تکه شوند!) بیاندازند.
در هر حال افتادن به جان خدایان یونانی همیشه لذت بخش است، آن هم وقتی که نسخه دیگری از God of War دارید که در آن خدایان نوردیک را نیز از دم تیغ‌هایتان می‌گذرانید!
1. سری بازی Max Payne
سری بازی Max Payne از آن دسته از خاطرات است که به سختی فراموش می‌شوند (اگر کلاً فراموش بشوند!). اولین ساخته این سری 19 سال پیش توسط استودیو رمدی منتشر شد و در زمان خود اثری انقلابی شناخته می‌شد. گرافیکی فوق العاده برای آن زمان، داستانی جذاب و حزن‌انگیز، گیم‌پلی با قابلیت‌های جدیدی مثل بولت‌تایم (Bullet time)، محیط‌های متنوع، کات‌سین‌هایی به شکل پنل‌های کمیک و از همه مهم‌تر استفاده از چهره نویسنده داستان، سم لیک، به عنوان چهره مکس پین (البته فقط برای نسخه اول).
کم‌تر گیمری است که Max Payne را تجربه نکرده باشد. نمی‌دانم راک‌استار و استودیو رمدی بر سر حقوق بازی چه قرارها و مشکلاتی با هم دارند و اصلاً به همین دلایل امکان بازسازی (یا حتی دنباله) برای Max Payne ممکن است یا خیر اما می‌دانم که در صورتی که چنین چیزی اتفاق بیافتد، شدیداً از این سری بازی استقبال خواهد شد.
حتی نسخه سوم بازی نیز پتانسیل بازی‌سازی دارد و با کمی تغییر در داستان و وقایع آن، جا برای ساخت دنباله‌های بیش‌تر نیز فراهم خواهد شد. فقط امیدوارم اگر تصمیم به بازسازی Max Payne گرفته شد اولاً جیب‌های جادویی مکس در دو نسخه اول حذف شوند و دوماً دوباره چهره سم لیک را به عنوان چهره مکس پین ببینیم!
خب، حالا که این لیست را تا انتها مطالعه کردید، به ما بگویید نظرتان در مورد بازسازی این سری بازی‌ها چیست؟ اصلاً شما دوست دارید کدام سری بازی (یا حتی تک بازی) بازسازی شود؟ دیدگاهایتان را با ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.