بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - حتما شنیده­ اید که می­ گویند پروژه، مجموعه تلاشی است که در چهارچوب مثلث زمان، هزینه و کیفیت انجام می­ شود. اما آیا این سه مورد محدودیت هستند یا هدف؟
هدف پروژه، آن وضعیت نهایی است که مدیریت در پی رسیدن به آن است و می­ تواند به عنوان معیاری جهت نظارت بر پیشرفت پروژه بکار گرفته شود تا مشخص گردد تحت چه شرایطی پروژه بطور موفق­ آمیز به پایان می­ رسد. هدف باید مشخص و قابل اندازه­ گیری باشد. سه مورد زمان، هزینه و کیفیت می­ توانند به عنوان هدف پروژه در نظر گرفته شوند. اهمیت نسبی هر یک از موارد فوق به عنوان هدف، از پروژه­ای به پروژه دیگر متفاوت است. از طرف دیگر از دیدگاه برنامه­ ریزی، وجود یک محدودیت به این معناست که نقض هر یک از آنها باعث غیرقابل قبول شدن مسئله یا غیر قابل انجام شدن پروژه می­ شود.
از آنجایی که مدت زمان لازم برای انجام پروژه همواره یک دغدغه فکری برای مدیران مربوطه است، بطور مشخص، مورد زمان را بررسی می­ کنیم. آیا زمان تعیین شده برای پروژه، یک محدودیت است؟ یا اینکه هدف پروژه تکمیل کار در مدت معین می­ باشد. تا به حال با چند پروژه درگیر بوده­ اید که سر زمان به اتمام رسیده باشند؟ برعکس، چند پروژه را سراغ دارید که دیرتر از زمان تعیین شده اختتام یافته­ اند؟ آیا طولانی­ تر شدن مدت زمان پروژه به معنای این بوده که پروژه غیر قابل اجرا گردیده است؟ قاطعانه باید پاسخ داد: خیر! به واقع باید اذعان داشت تعیین زمان برای پروژه بیشتر به عنوان یک هدف ایفای نقش می­ کند. ممکن است به هدف تعیین شده دقیقا رسید یا اینکه نسبت به آن واریانسی داشت. تعیین تکلیف ذینفعان پروژه در وضعیت پروژه، بر اساس همین واریانس اندازه ­گیری می­ شود. در مواردی که پروژه با تاخیر مواجه است، بر اساس زمان تعیین شده می ­توان محاسبه کرد که هر یک از ذینفعان، تا چه اندازه در تاخیرات سهم دارد. پس می­ توان نتیجه گرفت که زمان پروژه بیشتر از یک محدودیت، از زاویه کمی بودن آن، یک هدف به شمار می­ رود؛ هدفی که ذینفعان مایلند با حداقل واریانس به آن دست یابند.
اما زمان پروزه از زاویه کیفی آن و به واسطه ماهیت زمان، نوعی محدودیت را نیز عنوان می­ کند. این محدودیت همان موقتی بودن پروژه است. پروژه به واسطه زمانی که برای آن در نظر می­ گیرند، کاملا به کارهای عملیاتی و فرآیندی متفاوت می­شود. این یک تلاشی است که تنها برای مدت محدودی انجام می­ پذیرد. موقت بودن پروژه، مدیریت آن را با اساسی­ ترین چالش­های مدیریت پروژه مواجه می­ سازد:
چگونه می ­توان مجموعه سازمان­ها، ارگانها، شرکتها و افرادی را که بطور دائم با یکدیگر ارتباط ندارند، برای مدت محدودی در راستای هدفی مشترک، هم راستا نمود و در انتها نیز دوستانه از یکدیگر جدا کرد؟ چگونه می­ توان با ایجاد انگیزه در بین پرسنل پروژه، باعث افزایش بهره­ وری ایشان شد، در حالی که حرکت سریع آنان در واقع حرکت به سوی بیکاری است؟! در نظر داشته باشید که چالش­های اساسی فوق، به علت محدودیت زمان پروژه می­باشند. توجه به این جنبه زمان در پروژه، باعث می­گردد تا به ریشه بسیاری از مسائل سازمانی و انسانی پروژه پی برده، به دنبال راهکار برای آنها باشیم. در صورتی که توجه کمی به زمان پروژه و به عنوان محدودیت، مشکلات را در پشت پرده نگاه می ­دارد.
موقتی بودن پروژه، نیاز به افراد مسئول، قابل و متکی به خود را ایجاب می­کند. کسانی که با اعتماد به نفس می­دانندکه قابلیتهایشان چیست و مدام به دنبال چالش­های جدید هستند. موقتی بودن پروژه در بسیاری از اوقات، حکم به برون­سپاری کارها را می­ کند تا فرآیند جدا شدن راحت­ تر صورت پذیرد. برای چالش­ها راه­ حلهایی نیز موجود می­باشد، به شرط اینکه چالش­ها در ابتدا تشخیص داده شوند.
پس زمان پروژه، در بعد کمی خود، یک هدف است و در بعد کیفی آن، یک محدودیت.
این مطلب توسط آقای محمدرضا حسین زاده و با استفاده از منابع زیر تالیف شده است.
دانلود این مطلب از کتابخانه پایگاه اطلاع رسانی صنعت
منابع مورد استفاده در این مطلب:
کتاب انگلیسی:
PMBOK
سایر منابع:
خبرنامه PM