بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - برآورد می شود که در ابتدای سال 2011، بیش از یکصد میلیون وبلاگ فعال وجود داشته اند. در فضای مجازی، اقشار مختلفی از جوامع دنیا پیرامون موضوعات بسیار متنوعی قلم می زنند و نوشته هایشان را از این طریق در معرض دید کاربران اینترنت قرار می دهند. از این میان، بسیاری هم با هدف کسب درآمد وارد این میدان بزرگ شده اند. گرچه نمونه های موفق و مشهوری از وبلاگ هایی یافت می شوند که به درآمدی منظم و قابل قبول رسیده اند، در مقایسه با مجموع یکصد میلیون وبلاگ که اشاره شد، می توان گفت که احتمال سودآوری این کسب و کار نزدیک به صفر است. نوشته ی زیر به برخی مشکلات فراگیر در میان وبلاگ نویسان می پردازد و پیشنهادهایی در هر مورد ارائه می کند. نویسنده ی اصلی مقاله موفق شده است در سال های اخیر تنها از طریق وبلاگ نویسی امرار معاش کند. گرچه این مطلب برای مخاطبان کشورهای غربی نوشته شده است، اما تا حدود زیادی واقعیات کسب و کارهای اینترنتی در تمام دنیا را منعکس می کند.
وبلاگ نویسانی که با دید خوداشتغالی و کارآفرینی به این کار روی آورده اند و شکست خورده اند، عمدتاً با چهار معضل روبرو بوده اند:
1. درآمد حاصل از وبلاگ نویسی کمتر از مقدار مورد انتظار است.
2. وبلاگ نویسی بسیار زمان بر است.
3. به اشتراک گذاشتن جزئیات زندگی خصوصی نویسندگان برایشان مشکل است.
4. وبلاگ نویسان با کمبود سوژه مواجه می شوند.
همه ی این نگرانی ها بجا هستند. در ادامه به طور خلاصه به هر مورد می پردازیم.
درآمد اندک
معمولاً وبلاگ نویسانِ تازه کار نمی دانند که ساختن، مدیریت و نگهداری کردن یک سایت اینترنتی موفق چه مقدار تلاش و زمان می برد. گرچه ایجاد یک وبلاگ ساده در چند دقیقه میسر می شود و می توان به عنوان سرگرمی در آن مطلب نوشت و حتی درآمد کمی از آن بدست آورد، اما برای تبدیل آن به یک کسب و کار جدی، باید از ابتدا آن را یک شغل تمام وقت فرض کرد.
وبلاگ نویسی راه آسانی برای ثروتمند شدن نیست. وبلاگ هایی که به طور جدی برای کسب درآمد تلاش می کنند (و نه تمام وبلاگ ها)، به طور میانگین، حدود 50 تا 100 دلار در ماه درآمد دارند. وبلاگ های اندکی هستند که به هزار دلار در ماه می رسند و کمتر از آن، وبلاگ هایی هستند که درآمد یک خانواده را تأمین می کنند. وبلاگ نویسی ممکن است سودآور باشد، اما برای کسانی که آن را شغل تمام وقت خود قرار می دهند و شبانه روز برای سایت خود زحمت می کشند.
کمبود وقت
برخی از وبلاگ نویسان از ابتدای شروع به کار، منتظر استقبال کاربران هستند. واقعیت اینست که جمع کردن گروه بزرگی از خوانندگان پروپاقرص سال ها زمان می برد. غیر از زمان زیادی که باید صرف نوشتن و نگهداری از وبلاگ شود، رعایت برخی قواعد کار هم الزامی است: خوب نوشتن، انتخاب سوژه های جذاب، انتشار و تبلیغ مطالب در اینترنت و نهایتاً داشتن اقبال!
غیر از این، باید موضوعی انتخاب کنید که بتوان از آن پول ساخت، موضوعی که آگهی دهندگان حاضر به پرداخت کردن برای آن باشند، یا موضوعی که بتوان کالای مرتبط با آن به خوانندگان عرضه کرد (مانند خدمات مشاوره یا فروش کتاب الکترونیکی مرتبط با موضوع اصلی).
زندگی خصوصی
مطالب یک وبلاگ باید جذاب باشد و یکی از بهترین راه ها برای بالا بردن جذابیت، داشتن یک داستان خوب است. بیشتر وبلاگ هایی که نمی توانند طرفداران زیادی جذب کنند، مطالب عام، کلی و غیر هیجان انگیز می نویسند. این مطالب را هر فردی می تواند بنویسد. وبلاگ های خوب، شخصیت خاص خود را دارند، مثلاً بسیار خنده دار، بسیار شخصی و تجربی و غیره. نویسنده باید موضوع را شخصی کند و تجربه ی خودش را با خوانندگان در میان بگذارد.
اگر داستان نویسنده به اندازه ی کافی جذاب باشد، هر موضوعی را می تواند برای خوانندگان جذاب کند. خوانندگان برای کسب اطلاعات می آیند، به علاوه می خواهند که سرگرم شوند. آنها می آیند تا عضوی از جامعه ای باشند که با احساسات نویسنده شریک می شوند. اگر داستانی برای تعریف کردن وجود نداشته باشد، چه چیزی خواننده را در این جامعه نگه می دارد؟ گرچه منتشر کردن جزئیات خصوصی زندگی برای بیشتر نویسندگان ناخوشآیند است، راه های دیگر نیز برای جذاب کردن مطالب و موفقیت بلندمدت یک وبلاگ چندان ساده تر نیستند.
کمبود سوژه
آخرین چالش وبلاگ نویسان کمبود سوژه های مناسب است. اگر موضوع یک وبلاگ زندگی شخصی نویسنده باشد، هر روز موضوعی برای تعریف کردن پیدا خواهد کرد. مشکل اینجاست که تنها خوانندگان اندکی از این راه جذب اتفاقات روزمره ی نویسنده خواهند شد.
اگر بخواهید که طرفداران خود را حفظ کنید، باید راجع به موضوع بخصوصی بنویسید. گرچه تمرکز نویسنده بر موضوعی خاص، خوشآیند خوانندگان خواهد بود، اما نویسنده ای که به تنهایی کار کند را با مشکل کمبود مطلب و کمبود سوژه های جذاب مواجه خواهد کرد. برای حفظ طرفداران باید جریان مستمری از مطالب جدید و خواندنی ایجاد کرد. احتمالاً حفظ این جریان اساسی ترین چالش وبلاگ نویسی است. بهترین راه برای غلبه بر این مشکل، استفاده از چند نویسنده ی مختلف است که به طور منظم در تولید مطالب مشارکت کنند.
در یکی از مطالب گذشته راجع به وبلاگ های گروهی بسیار موفق صحبت شد. گرچه نمونه های ذکر شده در آنجا از مرز وبلاگ به معنی عام آن عبور کرده و یک هیئت تحریریه ی بزرگ دارند، اما برای درک حجم کار در این کسب و کارها، به این مثال بسنده می کنیم که سایت بزرگ Mashable که در زمینه ی اخبار رسانه های اجتماعی و اینترنتی فعالیت می کند، در پنج سال گذشته به طور متوسط 21 مطلب در روز تولید کرده است. البته این سایت در میان 10 سایت بررسی شده دارای کمترین تعداد مطالب روزانه بوده است.
به عنوان یک نمونه ی دیگر می توان از پروژه ی Julie and Julia نام برد. نویسنده ی آن وبلاگ تصمیم گرفت در یک سال، تمام دستورات یک کتاب آشپزی معروف را اجرا کند و تجربیات خود را در این کار در یک وبلاگ منتشر کند. بعد از آن کتابی بر این اساس نوشت و در سال 2009 فیلمی از این داستان ساخته شد.
همان طور که در ابتدا گفته شد، وبلاگ های کمی هستند که بر مشکلات این کار فائق می آیند و می توانند سودده باشند. اما همین تعداد کم ثابت می کنند که مدیران وبلاگ ها با تلاش و سختکوشی و مداومت در کار، به موفقیت خواهند رسید. اینگونه وبلاگ ها همزمان برای مدیران، نویسندگان و خوانندگان آن سودمند خواهند بود.
این مطلب توسط آقای احمد میرخانی و با استفاده از منابع زیر تألیف شده است.
دانلود این مطلب از کتابخانه پایگاه اطلاع رسانی صنعت

منابع مورد استفاده در این مطلب :
سایت انگلیسی:
Chicago Business
Get Rich Slowly