بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - یک سیستم جریان تولید تک قطعه­ای وقتی می­تواند یک سیستم موجودی صفر باشد که کالا­ها تنها زمانی تولید شوند که مورد احتیاج مشتری می­باشند. برای دستیابی به موجودی صفر تویوتا سیستمی را اجرا نمود که سلول­های تولیدی دارای جریان تک قطعه­ای هستند. تولید زمانی آغاز می­شود که محصول مورد نیاز می­باشد. برای دستیابی به موارد مذکور بهترین انتخاب سیستم کانبان است.
مجوز کانبان
در سیستم کانبان یک ظرف پر از قطعات به همراه یک کارت کانبان به هر مرکز کاری تخصیص داده می­شود. اگر ظرف کانبان خالی باشد کانبان مجوز تولید واحد های لازم را صادر می­کند. حداکثر تعداد واحد های هر قطعه موحود در مراکز کاری برابر با تعداد کانبان­های آن قطعه ضرب در تعداد واحد های مجاز هر کانبان می­باشد. هنگامی که تصمیم به تولید یک محصول گرفته می­شود، حمل کننده مواد از ایستگاه قبلی مواد مورد نیاز را درخواست می­کند. زمانی که این قطعات به ایستگاه تولید بعدی منتقل می­شوند، ایستگاه تولید قبلی شروع به جایگزینی این موجودی می­نماید. هیچ اطلاعات دیگری از زمانبندی تولید در اختیار ایستگاه تولیدی قرار نمی­گیرد. سیستم­های کانبان با استفاده از این روش ساده نیازی به نگهداری اطلاعات مستقیم مرتبط با برنامه تولید بلند مدت و زمانبندی عملیاتی ندارند.
انواع کارت کانبان
کارت های کانبانی که استفاده می­شوند به طور عمده در این دو گروه جای می­گیرند:
1- کانبان برداشت( Withdrawal Kanban): این کانبان تعداد قطعاتی را که ایستگاه بعدی باید از ایستگاه قبلی خود برداشت نماید مشخص کرده و بین دو ایستگاه در جریان می­باشد.
2- کانبان تولید(Production-ordering kanban): این کانبان، تعداد تولید قطعه­ای را که ایستگاه تولیدی باید به منظور جایگزینی مقادیر برداشت شده تولید کند، مشخض می­نماید.
قوانین سیستم کانبان
هر فرایند باید محصولات لازم را ازفرایند را از فرایند پیش­نیاز به مقدار و در زمان لازم برداشت نماید. فرایند پیشین باید محصولات خود را به اندازه مقادیر برداشت شده توسط فرایند بعدی تولید کند محصولات معیوب هرگز نباید به فرایند بعدی راه یابند. تعداد کانبان­ها باید حداقل شود. کانبان ها باید برای انطباق با نوسانات کوچک تقاضا استفاده شود. الزامات محیطی برای پیاده سازی کانبان
تقاضا طی یک دوره برنامه­ریزی تقریبا ثابت باشد. فرض کنید یک مرکز کاری، دو نوع قطعه A و B را تولید می­کند. تقاضای مشتریان تغییر کرده و متقاضی مقدار بیشتری A و مقدار کمتری B هستند. زمان بین دو تقاضای متوالی قطعه A کوتاهتر از حد انتظار شده است. مرکز کاری که انتظار این را نداشت هیچ فطعه ای در دسترس ندارد. تامین قطعه A کم شده و مشتری باید منتظر بماند. بنابر این همه می­کوشند تا تولید A را تسریع بخشند. ضمناً در انبار ظرف­های پر از قطعه B موجود است. سیستم کانبان سریعاً خود را اطلاح می کند. تولید قطعه B در صورتی که تقاضایی نداشته باشد، متوقف می شود. در این صورت ظرفیت در دسترس بیشتری برای تولید قطعه A وجود داشته و سیکل زمانی آن کاهش می­یابد. اگر نرخ تقاضا در طی یسکل زمانی مینمیم از تعداد کل واحد های مجاز بیشتر شد افت­های مداوم رخ خواهد داد. نهایتاً کانبانهای قطعه A افزایش یافته و تحویل محصول A به مشتری را دچار مشکل می­کند. بنابر این سیستم کانبان در محیط­های تولیدی با نرخ بالای تغییرات به خوبی عمل نمی­کند.
زمانهای آماده سازی کوچک باشد. زمان­های آماده سازی بزرگ منجر به سطوح بالای موحودی می­شوند. سیستم­های کانبان نیازماند زمانهای آماده­سازی کوچک می­باشند تا مقادیر کوچک تولیدی مجاز شده که بتواند سریعا پاسخگوی تغییرات نرخ تقاضا باشد.
ظرفیت انعطاف­پذیر و قابل دسترس به دلیل نرخ پایین مقدار موجودی و تغییرات پیش بینی نشده تقاضا، سیستم باید توانایی جایگزینی سریع قطعات را داشته و اطلاحات و تنظیمات لازم را در نرخ تولید انواع قطعات ایجاد کند. این مساله مستلزم این است که ماشین الات هواره در دسترس باشند. در چنین سیستمی، خرابی ماشین آلات و مشکلات کیفی مساله ساز هستند.
نیروی کار منضبط در سیستم کانبان فرض براین است که کارگران برداشتها را گزارش کرده و قبل از آنکه تولید کنند منتظر دریافت کانبان­ها می­باشند. اگر کارگری قطعاتی را از یک انبار برداشت کند بدون آنکه کانبان مربوطه را رها کرده و تقاضای تولید دوباره کند، فرایند تولید دچار تاخیر شده و در نهایت کمبود رخ خواهد داد. این مشکل باعث میشود که کارگران اعتماد خود را به سیستم از دست داده و بدون مجوز کانبان شروع به تولید کنند. چنین سیستمی منجر به موجودی­های اضافی در انبارهای تولید می­شود. اگر تاکید بر بالا نگهداشتن بهده وری وجود داشته باشد کارگران تمایل به تولید بیش از اندازه اقلام تقاضا شده خواهند داشت. در نتیجه موجودی اضافی موجب تاخیر در تولید اقلام مورد نیاز می­شود.