بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - زومیت / آیپد را می‌توان مهم‌ترین دستگاهی دانست که در دهه‌ی 2010 به بازار عرضه شد؛ اما اپل در مستقل‌کردن اختراع انقلابی خود زمان زیادی صرف کرد.
در کانال آی‌تی و ™CanaleIT هم کلی عکس و ویدئوی دسته اول و جذاب داریم
استیو جابز در ژانویه‌ی 2010 روی استیج مشهور اپل ظاهر شد و سناریویی شبیه به فیلم‌های هری پاتر رخ داد. او تکه‌ای شیشه را در دستان خود نگه داشته بود و با استفاده از آن در میان وب‌سایت‌ها، تقویم، کتاب‌های دیجیتالی و کتاب‌خانه‌ی موسیقی پیمایش می‌کرد. بله، آیپد متولد شده بود.
در آوریل 2010، آیپد با سیستم‌عامل iPhone OS 3.2 به بازار عرضه شد. سیستم‌عامل مذکور قابلیت‌ها و روش‌های جدیدی برای تعامل با اپلیکیشن‌ها داشت که در آیفون یا آیپاد تاچ دیده نمی‌شد. در همان سال، کوپرتینویی‌ها اعلام کردند iPhone OS به iOS تغییرنام خواهد داد. از آن زمان تاکنون، آیپد از همان سیستم‌عامل استفاده می‌کرد، تا اینکه اپل امسال خبر انتشار سیستم‌عامل اختصاصی iPadOS را به رسانه‌ها اعلام کرد.
پس از عرضه‌ی آیپد، منتقدان آن را تنها نسخه‌ای بزرگ‌تر از آیفون خواندند. درواقع، آیپد فقط اپلیکیشن‌های مشترک با آیفون را اجرا می‌کرد؛ اما برای توسعه‌دهندگان این امکان فراهم بود تا ظاهر و تجربه‌ی کاربری اپلیکیشن‌ها را برای نمایشگرهای بزرگ‌تر بهینه‌سازی کنند. به‌عنوان مثال، در اپلیکیشن Mail در زمان خواندن یک ایمیل، صندوق ورودی در بالای صفحه مشاهده می‌شد.
یکی از انتقادهای مرسومی که به آیپد وارد می‌شد و هنوزهم وجود دارد، این است که این گجت، تنها دستگاهی مخصوص مصرف محتوا محسوب می‌شود. به‌بیان‌دیگر، آیپد فقط برای افرادی مناسب است که به تماشای ویدئو همچون نتفلیکس و مدیریت ایمیل‌ها یا مرور شبکه‌های اجتماعی تمایل دارند.
در یک دهه‌ی گذشته، آیپد به‌مرور برچسب «آیفون بزرگ‌تر» را از روی خود پاک و اپل نسخه‌های متعددی از تبلت اختصاصی خود را به بازار معرفی کرد و قابلیت‌های نرم‌افزاری را نیز روز‌به‌روز افزایش داد. به‌هرحال، برخی کارشناسان آیپد را دستگاهی مخصوص مصرف محتوا نمی‌دانند و از دیدگاه آنان، قطعا اپل نیز در عرضه‌ی آیپد چنین هدفی نداشته است. کوپرتینویی‌ها در رویداد رونمایی نیز اپلیکیشن نقاشی هم به‌‌نمایش گذاشتند و مجموعه‌ی اپلیکیشن‌های iWork مانند Pages و Keynote و Numbers را معرفی کردند.
منتقدان آیپد را ویژه‌ی مصرف محتوا می‌خواندند
کاربران زیادی هستند که از آیپد برای تولید محتوا استفاده می‌کنند. بنابر ادعای نویسنده‌ی مقاله‌ی منبع، با استفاده از آیپد نسل سوم و کیبوردهای بلوتوثی، دو کتاب دیجیتالی نوشته است. از دیدگاه او، طراحی آیپد به‌گونه‌ای بود که کاربر را به تمرکز روی یک وظیفه ملزم می‌کرد و همین رویکرد بسیار جذاب است. به‌هرحال، بسیاری از کاربران در دهه‌ی گذشته تلاش کرده‌اند آیپد را به دستگاه جایگزین وظایف روزمره‌ی پردازشی خود تبدیل کنند. مشکل همیشگی آیپد انجام دشوار وظایفی همچون ترکیب تصاویر یا فعالیت در سیستم‌های مدیریت محتوا بود که جزو کارهای روزمره‌ی هر تولیدکننده‌ای است.
علاقه‌مندان به آیپد برای بهره‌برداری حداکثری از دستگاه خود در تولید محتوا، انواع سرویس‌ها و اپلیکیشن‌ها را آزمایش کرده‌اند. آن‌ها نمونه‌های متعدد را باهم ترکیب می‌کنند تا بالاخره وظایف مدنظر را با دستگاه جایگزین انجام دهند. در بدترین مواقع نیز، با اتصال آیپد به کامپیوتر دیگر وظایف را انجام می‌دهند. بااین‌همه، می‌توان این دسته از کاربران را در اقلیت تولیدکنندگان محتوا قرار داد که به‌ هر نحوی تلاش می‌کنند از دستگاه خود بهره ببرند.
در سال‌های گذشته، کوپرتینویی‌ها روند منسجم و خوبی در به‌روزرسانی iOS در پیش گرفته‌اند و گاهی قابلیت‌های جدید اختصاصی آیپد را در نسخه‌های جدید ارائه و گاهی نیز فقط به‌روزرسانی کلی برای iOS منتشر کرده‌اند. در سال 2015 و با عرضه‌ی iOS 9، اولین قابلیت‌های اختصاصی آیپد در به‌روزرسانی سیستم‌عامل مشترک ارائه شد. قابلیت‌هایی همچون تقسیم صفحه و موارد مشابه با این به‌روزرسانی دردسترس کاربران آیپد قرار گرفت. قابلیت‌های جدید فعالیت‌های چندوظیفگی را در آیپد بهبود داد و عرضه‌ی هم‌زمان آیپد پرو آن‌ها را جذاب‌تر نیز می‌کرد. قلم هوشمند اپل نیز در سال 2015 معرفی شد و کاربرد بهره‌وری دیگری به تبلت اضافه کرد.
آیپد پرو 2015 با iOS 9 مجهز به قابلیت‌های اختصاصی آیپد و پوشش هوشمند کیبوردی اپل، زمینه‌های اولیه را برای استقلال آیپد از آیفون و حرکت در مسیر جایگزینی کامپیوتر فراهم کرد. البته اپل هنوز راه درازی در پیش داشت. اپل با iOS 10 قابلیت تقسیم صفحه را برای تب‌های متعدد سافاری ارائه و برخی به‌روزرسانی‌های کوچک نیز به سیستم‌عامل اضافه کرد. به‌روزرسانی سال 2017، یکی از بزرگ‌ترین به‌روزرسانی‌های بود که مخصوص آیپد منتشر شد. اپل اپلیکیشن Files را منتشر کرد که امکان مدیریت فایل‌ها و پوشه‌ها را در آیپد به کاربران می‌داد. داک اپلیکیشن بازطراحی‌شده و فعالیت‌های کشیدن و رهاکردن نیز به آن اضافه شده بود. برای مثال، کاربران می‌توانستند متن و تصویر را از اپلیکیشنی به اپلیکیشن دیگر بکشند و رها کنند.
در سال‌های اخیر، اپل به‌روزسانی سخت‌افزار آیپد را نیز به‌خوبی انجام داد و در دوره‌های زمانی منظم، مدل‌های جدید را به بازار عرضه کرد. همچنین، نرم‌افزار و سخت‌افزار آیپد شتاب مناسبی گرفت و عرضه‌ی نسل دوم آیپد پرو در سال 2017، حرکت را بهتر کرد. البته در سال 2018 و زمانی‌که سخت‌افزار آیپد به قدرت چشمگیری رسید، نرم‌افزار از حرکت عقب ماند.
با وجود عرضه‌ی نسل سوم آیپد پرو در سال 2018، iOS 12 با به‌روزرسانی مهمی برای آیپد همراه نبود. مرورگر وب اپل، سافاری، تجربه‌ی کاربری دسکتاپ را ارائه نمی‌کرد و نسخه‌ی موبایل وب‌سایت‌ها را در آیپد به‌نمایش می‌گذاشت که به‌نوعی کل تجربه‌ی مرور وب را خراب می‌کرد. به‌هرحال آیپد پرو نسخه‌ی 2018 ازلحاظ سخت‌افزار بازخوردهای خوبی دریافت کرد؛ اما نرم‌افزار آن رضایت‌بخش محسوب نمی‌شد.
انتشار سیستم‌عامل اختصاصی، پایه‌های استقلال آیپد را محکم‌تر کرد
آیپد پرو جدید مجهز به پورت لایتنینگ نبود و اپل با استفاده از پورت USB-C امکان اتصال دستگاهش را به نمایشگرهای خارجی و دیگر تجهیزات جانبی تبلیغ می‌کرد. کاربران با تکیه بر همین تغییر انتظار پشتیبانی از حافظه‌های خارجی را داشتند. به‌علاوه، آن‌ها نیازمند مرورگر بهینه‌تر بودند و پشتیبانی از چند صفحه از یک اپلیکیشن به‌صورت هم‌زمان را نیز طلب می‌کردند.
اپل در ژوئن 2019 سیستم‌عامل اختصاصی iPadOS را معرفی کرده است و آیپد همچنان از همان قابلیت‌های اصلی iOS و آیفون استفاده می‌کند؛ اما به‌هرحال استقلال سیستم‌عامل آن نشان می‌دهد اپل آماده‌ی اعمال تغییراتی عظیم در دستگاه مذکور است. اولین تغییرات بزرگ با iPadOS 13.1 شروع شدند که نسخه‌ای دسکتاپ از سافاری در آن منتشر شد. به‌علاوه، توانایی اتصال حافظه‌های خارجی و بهینه‌سازی کاربردهای چندوظیفگی و صفحه‌ی هوم جدید با قابلیت‌های دردسترس بیشتر، از به‌روزرسانی‌های مهم نسخه‌ی جدید بودند.
تغییرات جدید در iPadOS نشان داد اپل تصمیم گرفته است تغییراتی جدی در آیپد اعمال کند. البته آینده‌ی آن اصلا معلوم نیست؛ اما قطعا توجه به دیدگاه‌ها و بازخوردهای کاربران، نقش مهمی در شکل‌دهی آینده خواهد داشت؛ همان‌طورکه تاکنون نیز شاهد بهینه‌سازی‌های متعددی در نرم‌افزار و سخت‌افزار بوده‌ایم.
آیپد نزدیک به یک دهه زمان نیاز داشت تا به‌صورت مستقل عمل کند. احتمالا اپل در سال‌های طولانی گذشته، بیش از همه مشغول طراحی مسیر آینده‌ی دستگاهش و اهداف آن بوده است. افزون‌براین، پیام‌ها و شعارهای بازاریابی همیشه با توانایی‌های آیپد هماهنگ نبودند. بله، آیپد می‌تواند برای برخی کاربران حکم جایگزین کامپیوتر را داشته باشد و با عرضه‌ی خانواده‌ی آیپد پرو، رؤیای مذکور بیشتر به واقعیت تبدیل شد. اگر سخت‌افزار و کیبورد اختصاصی را در نسخه‌های پایین‌رده‌ی آیپد نیز اضافه کنیم، قطعا آیپد می‌تواند بیش‌ازپیش به لپ‌تاپ بسیاری از کاربران تبدیل شود.
امروز علاقه‌مندان به آیپد کمتر از گذشته به‌دنبال راه‌های طولانی و ترکیبی برای انجام دادن کارهای روزمره و تولید محتوا هستند. درواقع، شاید آن‌ها دیگر به اتصال به کامپیوتر نیز نیازی نداشته باشند. iPadOS با وجود سن کوتاه چندماهه، کاربری‌های درخورتوجهی ارائه می‌کند و بسیاری از نیازهای کاربران با آن رفع می‌شود. نمی‌توان دهه‌ی پیش‌ روی آیپد را به‌روشنی پیش‌بینی کرد؛ اما باتوجه‌به سیستم‌عامل اختصاصی و پیشرفت‌های کنونی، شاید بتوان تبلت اختصاصی اپل را در مسیر تبدیل به دستگاه پردازشی کامل دانست.