چاپ

بازاریابی و سیاست- رکوردشکنی‌های استیم، کال آو دیوتی وارزون و در مجموع صنعت بازی‌های ویدیویی نشان می‌دهد که مردم سراسر جهان، سرگرمی‌های تعاملی را به عنوان یکی از اصلی‌ترین کارها برای سپری کردن اوقات قرنطینه انتخاب کرده‌اند. برای ما گیمره، این اوقات یک فرصت خوب است که برخی از بازی‌هایی که برای مدت‌ها در لیست‌مان باقی مانده بودند را تجربه کنیم، اما به طور یقین همگی به چشم می‌بینیم که دیگر اعضای خانواده چطور روزها را به سختی پشت سر گذاشته و تفریحی مثل بازی‌های ویدیویی ندارند که تا این حد میخکوب نگه‌شان دارد و گذر زمان را آسان کند.

بنابراین حالا وقتش رسیده که آستین‌ها را بالا بزنید و به خانواده نشان دهید بازی‌های ویدیویی چقدر سرگرم‌کننده‌اند و چقدر در این روزهای رخوت‌آور می‌توانند تفاوت ایجاد کنند. در این لیست به سراغ 8 بازی برای غیر گیمرها رفته‌ایم که کوآپ محلی دارند و قواعدشان آنقدر ساده است که هرکسی با اندکی حوصله نشان دادن می‌تواند ساعت‌ها درگیرشان شود.

Unravel Two

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پی‌سی و نینتندو سوییچ
تعداد بازیکن: 1-2 نفر

Unravel Two یک بازی پلتفرمر ساید اسکرولینگ است که شخصیت‌های اصلی آن دو عروسک کاموایی‌اند و باید راه خود را درون جهان ترسناک انسان‌ها پیدا کنند. این دو عروسک که Yarn نامیده می‌شوند، برای عبور از موانع و چالش‌های مختلف باید به یکدیگر و به توانایی خود در باز کردن کاموایشان و بستن آن به نقاط مختلف محیط اتکا کنند. اگرچه بازی گاهی در ارائه چالش‌ها و پازل‌های نوآورانه با مشکل مواجه می‌شود، اما گرافیک بسیار زیبایش و همینطور المان‌های همکاری میان دو بازیکن آنقدر خوب از آب درآمده که مشکلات احتمالی قابل چشم‌پوشی می‌شوند.

A Way Out

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پی‌سی
تعداد بازیکن: 2 نفر

اگر «رستگاری در شاوشنک» یک اقتباس در میان بازی‌های ویدیویی داشت، آن اقتباس این بازی بود. A Way Out تنها به صورت دونفره قابل بازیست و دو بازیکن نقش دو زندانی مختلف را برعهده می‌گیرند که باید از زندان فرار کنند. این یک بازی اکشن-ماجرایی است که مشابه‌اش را هیچوقت ندیده‌اید و پر شده از مکانیک‌های جذاب کوآپ و داستانش آنقدر خوب هست که بعد از اتمام بازی راضی از پایش بلند شوید. آنچه این تجربه را جذاب می‌کند، آشنایی هرچه بیشتر با کاراکترها و نقطه‌نظرهایشان با پیشروی در گیم‌پلی است و بازی از این ابایی ندارد که ذهنیت‌های رایج شما را به چالش بکشد.

Lovers in a Dangerous Spacetime

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پی‌سی، نینتندو سوییچ
تعداد بازیکنان: 1-4 نفر

این شوتر دوبعدی که المان‌هایی از شبیه‌ساز مدیریت فضاپیما هم دارد به شما و سه بازیکن دیگر اجازه می‌دهد به اعماق کهکشان سفر کرده و جان خرگوش‌های به دام افتاده را نجات دهید. هر بازیکن باید کنترل یک بخش از فضاپیما را به دست بگیرد و به این ترتیب قادر به نابودی دشمنان و اتمام مراحل خواهید بود. یک نفر خلبان می‌شود، یک نفر کنترل زره بیرونی فضاپیما را به دست می‌گیرد و دو نفر دیگر هم پشت اسلحه می‌نشینند. تنها راه موفقیت هم هماهنگی بسیار زیاد بازیکنان با یکدیگر است؛ بنابراین منتظر ساعت‌ها داد و بی‌‌داد در خانه باشید!

Castle Crashers

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پلی استیشن 3، ایکس باکس 360، نینتندو سوییچ، پی‌سی
تعداد بازیکنان: 1-4 نفر

این بازی یک اکشن بیتم آپ است که در آن باید دکمه‌ها را پشت سر هم فشار داده و بجنگید و از مراحل عبور کنید. به عبارت دیگر، این بازی خوراک آن دسته از اعضای خانواده است که حال و حوصله‌ی یاد گرفتن دکمه‌ها را ندارند و فقط می‌خواهند کنترلر را در دست خرد کنند و در عین حال پیروز شوند. این بازی از سقف 4 بازیکن پشتیبانی می‌کند و نیازی به هیچ آشنایی با بازی‌های ویدیویی نیست تا از آن لذت ببرید. Castle Crashers ضمنا المان‌هایی از نقش‌آفرینی را هم در خود جای داده اما این‌طور نیست که پدر پیرتان مجبور به دستکاری کردن ویژگی‌های شخصیت‌اش باشد و برای لول‌آپ شدن گرایند کند.

Rayman Legends

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پلی استیشن 3، ایکس باکس 360، نینتندو سوییچ، پی‌سی
تعداد بازیکنان: 1-4 نفر

این احتمالا یکی از دشوارترین بازی‌هایی باشد که در این مقاله لیست کرده‌ایم. Rayman Legends یک پلتفرمر ساید اسکرولینگ خوش رنگ و لعاب است که هرکسی تجربه‌اش می‌کند، محکوم به سرگرم شدن است. به این خاطر می‌گوییم جزو دشوارترین بازی‌های لیست است که برخی از مراحل شدیدا سریع هستند و نیازمدن سرعت عمل بالا. اما چالش‌های پلتفرمینگ بازی آنقدر راه‌دست طراحی شده‌اند که افراد کم‌تجربه هم بعد از حدود یک ساعت به آن‌ها عادت می‌کنند. شاید به نظر برسد که این بازی برای دعوت خانواده به تجربه ویدیوگیم جواب ندهد، اما Rayman Legends آنقدر زیبا طراحی شده که آن‌ها را عاشق خود می‌کند.

Overcooked

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پی‌سی، نینتندو سوییچ
تعداد بازیکنان: 1-4 نفر

در Overcooked شما باید با آشپزی کردن، جهان را نجات دهید. احمقانه به نظر می‌رسد و واقعا هم هست. بازیکنان باید به کمک یکدیگر کارها را در آشپزخانه پیش ببرند و سفارش‌های مشتریان را به موقع به دست‌شان برسانند. این یعنی ضمن سفارش گرفتن، باید مواد غذایی را خرد کنید، آن‌ها را بپزید، به ظرف غذا منتقل‌شان کنید و بعد ظرف‌ها را هم بشویید. حتی یک اشتباه کوچک در ارتباط با سایر بازیکنان می‌تواند به سوختن غذا و از دست رفتن سفارش منجر شود. گیم‌پلی بازی شدیدا آشوب‌زده است و معمولا آنقدر آدرنالین تولید می‌شود که تا مرز ایست قلبی می‌روید.

سری بازی Lego

پلتفرم‌ها: تقریبا تمام پلتفرم‌های بشریت
تعداد بازیکنان: 1-4 نفر

این مورد لزوما یک بازی خاص نیست و بیشتر می‌خواهیم درباره یک فرنچایز کامل صحبت کنیم. بازی‌های Lego یکی از بهترین گزینه‌ها برای یک تجربه کوآپ سرگرم‌کننده هستند و هیچوقت هم بیش از حد چالش‌برانگیز نمی‌شوند. این بازی‌ها به شکلی سرخوشانه ساخته‌ شده‌اند و طنز به کار رفته در آن‌ها هم آنقدر جذاب است که سن و سال نمی‌شناسد. اگر از طرفداران دنیای مارول هستید، به سراغ LEGO Marvel Super Heroes بروید. اگر ارباب حلقه‌ها را ترجیح می‌دهید به سراغ LEGO Lord of the Rings بروید و اگر می‌خواهید در مدرسه هاگوارتز جادو جمبل کنید، Lego Harry Potter برای شما ساخته شده. بی‌شمار بازی لگو محشر وجود دارد که همگی برای افراد غیر گیمر مناسب به حساب می‌آیند.

Rocket League

پلتفرم‌ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پی‌سی، نینتندو سوییچ
تعداد بازیکنان: 1-4 نفر

اتومبیل‌های پرنده و توپ‌های فوتبال غول‌آسا… دیگر چه می‌خواهید؟ Rocket League یک بازی محشر است که هرکسی با هر سطح مهارتی می‌تواند تجربه‌اش کند. درست مانند سری Mario Kart، این بازی آنقدر دسترسی‌پذیر طراحی شده که اگر حرفه‌ای باشید دست به کارهای محیرالعقول می‌زنید و اگر تازه‌کار باشید هم گلیم خودتان را بالاخره یک‌جوری از آب بیرون می‌کشید. بازیکنان کنترل تیم‌هایی تا سقف 4 نفر را برعهده می‌گیرند و باید یک توپ غول‌آسا را با هدایت ماشین‌های کنترلی روانه دروازه حریف کنند. علاوه بر این، ماشین‌ها می‌توانند بپرند و توربو بزنند و با ترکیب این دو حتی می‌توان برای مدت کوتاه پرواز کرد. ضمنا هر بازی نهایت 5 دقیقه طول می‌کشد و یعنی بعد از یک باخت سنگین، همیشه فرصت جبران وجود دارد.