چاپ

سیاست و بازاریابی - لمس اشیای آلوده و سپس آلوده‌شدن به میکروب‌ها، روش اصلی گسترش ویروس کرونا نیست؛ اما می‌تواند اتفاق بیفتد.

ترس از ابتلا به ویروس کرونا ازطریق لمس سطوح آلوده، باعث شده بسیاری از افراد در ماه‌های گذشته اطرافشان را به‌طورمستمر ضدعفونی و بسته‌های خود را بازنشده رها کنند و درباره‌ی لمس دکمه‌های آسانسور استرس داشته باشند؛ اما احتمال ابتلا به کووید 19 ازطریق لمس سطح آلوده چقدر است؟ پرسش مذکور ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده است؛ به‌طوری‌که باعث شد در هفته‌ی گذشته، مرکز پیشگیری و کنترل بیماری (CDC) توصیه‌‌های بهداشتی خود را به‌روزرسانی کنند. شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌های خبری هم به کاهش شدت هشدارهای CDC درباره‌ی لمس سطوح اشاره کرده‌اند. CDC برای شفاف‌سازی تماس غیرمستقیم با سطوح آلوده و ریسک ابتلا به کووید 19 از این طریق، بیانیه‌ای جدید منتشر کرده است. این سازمان می‌گوید: براساس داده‌های پژوهش‌های آزمایشگاهی روی کووید 19 و اطلاعات موجود درباره‌ی بیماری‌های مشابه‌، ممکن است شخصی ازطریق لمس سطح یا شیء آلوده و سپس لمس دهان یا بینی یا چشم خود به ویروس کووید 19 مبتلا شود؛ اما این فرایند روش اصلی گسترش ویروس نیست.

سیاست و بازاریابی

تلفن‌های همراه ابزار انتشار عوامل بیماری‌زا هستند ویروس کرونا به‌آسانی از لمس سطوح یا اشیاء منتقل نمی‌شود
آلودگی به این روش منتقل می‌شود: شخصی آلوده در دستان خود عطسه یا سرفه می‌کند. بخشی از قطره‌های سرفه یا عطسه ممکن است روی سطحی در اطراف آن شخص پاشیده شوند یا شخص میکروب‌ها را ازطریق لمس لوله‌ی آب منتقل کند. طبق پژوهش‌ها، ویروس کرونا تا سه روز روی پلاستیک و فولاد دوام می‌آورد؛ اما در‌صورتی‌که روی سطحی بنشیند، ویروس پایدار معمولا در چند ساعت یکپارچگی خود را از دست می‌دهد. درنتیجه، قطره‌ای که بلافاصله پس از عطسه روی سطح می‌نشیند، مسری‌تر از قطره‌ای است که چند روز از نشستن آن روی سطح گذشته است. درصورت لمس سطوح آلوده و برداشتن مقدار کافی ویروس و سپس لمس چشم یا دهان یا بینی، اگر همه‌چیز به‌خوبی پیش برود، بیمار خواهید شد. جولیا مارکوس ، همه‌گیرشناس بیماری‌های عفونی و استادیار بخش پزشکی جمعیتی در دانشکده‌ی پزشکی هاروارد معتقد است: زنجیره‌ی طولانی از رویدادها برای آلوده‌شدن اشخاص ازطریق خواروبارفروشی‌ها، پست، ظروف بیرون‌بر و سطوح دیگر لازم هستند. گام نهایی در زنجیره‌، لمس چشم یا بینی یا دهان با دست آلوده است؛ بنابراین، بهترین روش برای اطمینان از شکست زنجیره شستن دست‌ها است.

سیاست و بازاریابی

طبق ویدئو منتشرشده در اینترنت، آزمایش نور سیاه نتایج مناسبی دارد. میکروب‌های درخشان روی دستان یکی از افراد حاضر در رستوران نشستند و در انتهای غذا تمام افرادی که پشت میز آن شخص بودند، آلوده به میکروب شدند. درنتیجه، به‌همین‌دلیل دانشمندان خوردن غذا در فضای مشترک را در طول شیوع ویروس منع می‌کنند. با اینکه آزمایش‌های مشابه نشان‌دهنده‌ی گسترش میکروب‌ها روی سطوح هستند، میکروب‌ها هم باید به مدتی طولانی زنده بمانند و حجم زیادی داشته باشند تا شخصی را بیمار کنند. یوجین ام. چودنوفسکی ، استاد دانشگاه نیویورک، معتقد است سطوح واسطه‌های مؤثری برای انتقال ویروس نیستند. برای مثال، درباره‌ی آنفولانزا میلیون‌ها کپی از ویروس آنفولانزا برای آلوده‌کردن شخص ازطریق تماس سطح، به دست‌زدن به بینی لازم هستند؛ اما برای آلوده‌شدن ازطریق ورود هوا به داخل ریه‌‌ها، تنها چندهزار کپی لازم است. چودنوفسکی، فیزیک‌دان تئوری و پژوهشگر متمرکز بر آلودگی هوازی، اعتقاد دارد الگوی مشابهی برای ویروس جدید کرونا به‌چشم می‌خورد؛ اما آمار دقیق حجم موردنیاز آن هنوز مشخص نیست. او می‌افزاید: سطوح عامل اصلی انتقال ویروس نیستند و در‌این‌زمینه حق با CDC است. سطوحی مثل دستگیره‌های در و دکمه‌های آسانسور که زیاد لمس می‌شوند درمقایسه‌با سطوحی مثل بسته‌های غذا، نقش معنادارتری در گسترش آلودگی ویروسی دارند. درهرصورت بهترین روش برای محافظت از خود دربرابر ویروس کرونا، صرف‌نظر از اینکه انتقال سطحی یا تماس انسانی باشد، فاصله‌گذاری اجتماعی، شستن مداوم دست‌ها، لمس‌نکردن صورت و زدن ماسک است. دنیل وینتسکی ، استادیار فوق‌دکتری در بخش بیماری‌های عفونی دانشگاه کلمبیا می‌گوید: شستن دست‌ها نه‌تنها برای پیشگیری از انتقال بزاقی، بلکه برای پیشگیری از انتقال فرد‌به‌فرد هم اهمیت دارد. قطره‌های ویروس معمولا هنگام صحبت و سرفه و عطسه در دست‌ها منتشر می‌شوند و در‌صورتی‌که شخص در فاصله‌ی یک‌متری از شخص آلوده باشد، می‌توانند او را آلوده کنند.