چاپ

سیاست و بازاریابی - با تحولات سریع اقتصادهای ملی و تعامل با اقتصاد جهانی و مطرح شدن پدیده هایی همانند « جهانی شدن اقتصاد » و « فن آوری اطلاعات » ، مباحث اساسی درخصوص راهکارهای مختلف برای تسریع فرآیند رشد و توسعه پایدار و رفاه اقتصادی مطرح می گردد. یکی از این مباحث جدید، نقش کارآفرینان در این فرآیند می باشد. به طور کلی «کارآفرینی » از ابتدای خلقت بشر و همراه با او در تمام شئون زندگی حضور داشته و مبنای تحولات و پیشرفتهای بشری بوده است . کارآفرینی از اواخر قرن بیستم مورد توجه محافل آموزشی کشورهای جهان قرار گرفته است. این واژه اولین بار در تئوری های اقتصادی و توسط اقتصاد دانان ایجاد شده و سپس وارد مکاتب و تئوری های سایر رشته های علوم گردیده است. لیکن تعاریف زیاد و متنوعی از آن در سیر تاریخی و روند تکامل موضوع بیان شده است ، که برخی از این تعاریف ارائه می گردد:
1 - کارآفرین کسی است که متعهد می شود مخاطره های یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی ، اداره و تقبل کند.
2- کانتیلون که ابداع کننده واژه کارآفرینی است، کارآفرین را فردی ریسک پذیر دانسته که کالا را با قیمت معلوم خریداری و با قیمت نامعلوم می فروشد. کارآفرین فردی است که ابزار تولید را به منظور ادغام آنها برای تولید محصولات قابل عرضه به بازار، ارائه می کند .
3- سی کارآفرین را هماهنگ کننده و ترکیب کننده عوامل تولید می داند اما ویژگی خاصی را برای او در نظر نمی گیرد (استونسون ، 1990، ص 17). به عبارت دیگر فردی باید عوامل تولید (زمین، نیروی کار و سرمایه) را جهت تولید، تجارت یا ارائه خدمات ترکیب کند که به این شخص « کارآفرین » و به کار او « کارآفرینی » گفته می شود (عابدی ، 1380 ، ص 19).
4- کارآفرینی پلی است بین جامعه به عنوان یک کل ، به ویژه جنبه های غیراقتصادی جامعه و موسسات انتفاعی تاسیس شده برای تمتع از مزیت های اقتصادی و ارضاء آرزوهای اقتصادی.
5- کارآفرین فردی است که تخصص وی تصمیم گیری عقلائی و منطقی درخصوص ایجاد هماهنگی در منابع کمیاب می باشد .
6- کارآفرینی به عنوان یک تسریع کننده ، جرقه رشد و توسعه اقتصادی را فراهم می آورد.
7- کارآفرین فردی است که شرکتهای جدیدی را که سبب ایجاد و رونق شغل های جدید می شوند، شکل می دهند.
8- رابرات لمب معتقد بود که : کارآفرینی یک نوع تصمیم گیری اجتماعی است که توسط نوآوران اقتصادی انجام می شود و نقش عمده کارآفرینان را اجرای فرآیند گسترده ایجاد جوامع محلی ، ملی و بین المللی و یا دگرگون ساختن نمادهای اجتماعی و اقتصادی می دانست .
9- ردلیچ معتقد است که کارآفرین در حالی که مدیر، سرپرست و هماهنگ کننده فعالیت های تولید است ، برنامه ریز، نوآور و تصمیم گیرنده نهایی در یک شرکت تولیدی نیز می باشد.
10- چل و هاروث در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که کارآفرینان افرادی هستند که قابلیت مشاهده و ارزیابی فرصتهای تجاری ، گردآوری منابع مورد نیاز و دستیابی به ارزیابی حاصل از آن را داشته و می توانند اقدامات صحیحی را برای رسیدن به موفقیت انجام دهند.
11- ادی و الم معتقدند که کارآفرین فردی است که مایل و قادر به مخاطره پذیری است و در عین حال ابزار تولیدی و اعتباری را در هم می آمیزد تا به سود یا اهداف دیگری همچون قدرت و احترام اجتماعی دست یابد.
12- تراپ مان و مورنینگ استار در کتاب « نظام های کارآفرینانه » در دهه 1990 می نویسند: کارآفرین یعنی ترکیب متفکر با مجری ، کارآفرین فردی است که فرصت ارائه یک محصول ، خدمات ، روش و سیاست جدید یا راه تفکری جدید برای یک مشکل قدیمی را می یابد.کارآفرین فردی است که می خواهد تاثیر اندیشه محصول یا خدمات خود را بر نظام مشاهده کند.
13- جفری تیمونز درخصوص کارآفرینی می نویسد: «کارآفرینی خلق و ایجاد بینشی ارزشمند از هیچ است . کارآفرینی فرآیند ایجاد و دستیابی به فرصتها و دنبال کردن آنها بدون توجه به منابعی است که در حال حاضر موجود است . کارآفرینی شامل ، خلق و توزیع ارزش و منافع بین افراد، گروهها،سازمانها و جامعه می باشد.
14- دیوید مک کران و اریک فلانیگان کارآفرینان را افرادی نوآور، بافکری متمرکز و به دنبال کسب توفیق و مایل به استفاده از میانبرها می دانند که کمتر مطابق کتاب کارمی کنند و در نظام اقتصادی ، شرکتهایی نوآور، سودآور و با رشدی سریع را ایجاد می نمایند.
یکی دیگر از تعاریف کامل و جامع کارآفرینی توسط شومپیترارائه شده است. وی در کتاب خود با عنوان « تئوری توسعه اقتصادی » بین مفهوم واژه نوآوری و اختراع تفاوت قائل شده است و نوآوری را استفاده از خطرپذیری اختراع برای ایجاد یک محصول یا خدمت تجاری می داند. به نظر وی نوآوری عامل اصلی ثروت و ایجاد تقاضاست. بنابراین کارآفرینان مدیران یا مالکانی هستند که با راه اندازی یک واحد تولیدی- تجاری از اختراع بهره برداری میکنند(اسزیلاگی ، 1987).
با توجه به تعاریف ارائه شده در این خصوص می توان گفت کارآفرین کسی است که(خصوصیات کارآفرین):
کار و شغل ایجاد کند.
خوداشتغالی و دیگر اشتغالی ایجاد کند.
ارزش افزوده ایجاد کند.
محصولات یا خدمات جدید به وجود آورد.
خلاقیت و نوآوری کاربردی دارد.
با خطرپذیری، فعالیت های تولیدی و اقتصادی انجام دهد.
نیازها را شناسایی و آنها را برآورده سازد.
فرصت ها را به دست آورد ها تبدیل کند.
منابع و امکانات را به سوی هدف هدایت کند.
برای تقاضاهای بالقوه محصول بیافریند (پیش بینی در عرضه و تقاضا).
ایده خلاق را به ثروت تبدیل کند.
دانلود این مطلب از پایگاه اطلاع رسانی صنعت
منابع استفاده شده در این مطلب :
نویسنده اصلی این مطلب مشخص نشده است؛ اما نگارنده از منابع زیر استفاده کرده است. لطفاً اگر نام نویسنده اصلی را می دانید از طریق نظرات اعلام فرمایید، تا به سایت اضافه گردد.
1-بهرامی ، عبدالعلی(1383) ، فرآیند برنامه ریزی توسعه روستایی ، مجموعه مقالات کنگره توسعه روستایی، چالش ها و چشم اندازها
2-شاه حسینی ، علی (1383) ، کارآفرینی ، آییژ ، تهران .
3-عابدی، رحیم(1380) ، نقش کارآفرینان در تحول خلاق سازمانهای اداری، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه، دوره اول، شماره 1.
4-موسوی، سید محمود(1382) ، نقش کارآفرینی در توسعه صنعتی و اقتصادی، مجله رهیافت، شماره 29
5-هیات نویسندگان (1380) ، مقدمه‌ای بر کارآفرینی، سیامک نطاق، سازمان ملی بهره‌وری ایران.