سیاست و بازاریابی - تا پایان 2021، تعداد دستگاههای اینترنت اشیا به 46 میلیارد خواهد رسید؛ اما هنوز این سؤال مطرح است که آیا این پدیده دنیا را به جای بهتری تبدیل خواهد کرد یا پایان عصر تکنولوژی را رقم خواهد زد؟
تعریف بروس اشنایر، متخصص امنیت سایبری، از اینترنت اشیا در کنفرانس امنیت اطلاعات اروپا در لندن این بود: اینترنت اکنون فکر میکند، حس میکند و عمل میکند و از نظر من این تعریف یک ربات است. به نظر من، تعریف درست از اینترنت اشیا بهطور کلی این است که ما داریم بدون اینکه خودمان متوجه باشیم، یک ربات به اندازه کل دنیا میسازیم. برای این متخصص امنیت سایبری، اینترنت اشیا دقیقا شبیه ربات است؛ اما با این تفاوت که این ربات به جای محدود بودن به محفظه فلزی خود، در مقیاس جهانی حضور دارد، سیستمهای کنترل و پردازندههای آن در سراسر دنیا پراکنده است و توسط سازمانهایی با اهداف و ایدههای متفاوت ساخته و کنترل میشود. تصور رباتی غولپیکر به اندازه کل دنیا که هر بخشی از آن تحت کنترل سازمان متفاوتی است، بدون شک ترسناک و آخرالزمانی است؛ اما آیا واقعا لازم است از اینترنت اشیا ترسید؟
اینترنت اشیا چیست
اینترنت اشیا (Internet of Things یا به اختصار IoT) به میلیاردها دستگاه فیزیکی در سراسر جهان گفته میشود که به اینترنت متصل هستند و اطلاعات را جمعآوری میکنند و با کاربر و سایر دستگاههای متصل به اشتراک میگذارند. تقریبا هر چیزی که بتواند به شبکه اینترنت متصل شود، بخشی از اینترنت اشیا است. در خانه هوشمند ، این گجتهای مجهز به اینترنت ما را از شر انجام کارهای خانه رها میکنند، کمی از وقت باارزشمان را به ما بازمیگردانند و به زندگی روزمره و خاکستری ما، رنگ و لعاب هیجانانگیزتری میبخشند. مقالهی مرتبط:
خانه هوشمند؛ تجربه زندگی تخیلی در واقعیت
اما اینترنت اشیا چیزی فراتر از گرم کردن فر با صدا یا خاموش کردن چراغها با گوشی هوشمند است. هدف اصلی اینترنت اشیا این است که با نصب حسگر روی هر چیزی در دنیا و ترجمه آن به زبان دیجیتال، کامپیوترها را در تماس مستقیم با محیط فیزیکی اطراف ما قرار بدهد. به عبارت دیگر، اگر در واقعیت مجازی این ما انسانها هستیم که به دنیای دیجیتال کامپیوترها قدم میگذاریم، در اینترنت اشیا این دنیای دیجیتال است که وارد جهان فیزیکی ما میشود. در اینترنت اشیا دنیای دیجیتال وارد جهان فیزیکی ما میشود
دستگاههای متصل به اینترنت میتوانند راهی برای پیشبینی در مورد همه چیز، از رفتار مصرفکننده گرفته تا وقایع آبوهوایی، باشند؛ اما این دستگاهها در عین حال دسترسی هکرها به فضای خصوصی افراد برای سرقت و فاش کردن اطلاعات شخصی آنها را آسانتر میکنند. بسته به اینکه از چه کسی بپرسید، اینترنت اشیا قرار است آینده تکنولوژی را دگرگون کند یا همچون ربات غولپیکر افسارگسیختهای، پایان عصر تکنولوژی بشر را رقم بزند.
تاریخچه اینترنت اشیا
اینترنت اشیا داستان پیدایش جالبی دارد. شاید اولین نمونهای که بتوان واقعا نام اینترنت اشیا را روی آن گذاشت، دستگاه وندینگ حاوی قوطیهای کوکاکولا بود که در دهه 80، یعنی بیش از ده سال قبل از اینکه نام اینترنت اشیا روی این تکنولوژی گذاشته شود، در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ پنسیلوانیا قرار داشت. یکی از دانشجویان این دانشگاه به نام دیوید نیکولز از اینکه مجبور بود برای خرید نوشیدنی، هر بار مسیری طولانی را از دفتر خود تا این یخچال طی کند، خسته و کلافه شده بود و در اغلب اوقات هم وقتی به یخچال میرسید، از نوشابه خبری نبود یا کاملا گرم بود. ذهن نیکولز مدتها درگیر این ماجرا بود که ناگهان اولین دستگاه وندینگی را که با کامپیوتر کنترل میشد و در دانشگاه استنفورد قرار داشت، به یاد آورد و متوجه شد تکنولوژی که برای حل مشکل یخچال کوکاکولا دانشگاه خود به دنبال آن بود، از پیش وجود داشته است. مقالهی مرتبط:
چه کسی اینترنت را اختراع کرد
چند روز بعد، نیکولز به همراه چند نفر از دوستانش، سیستمی برای اتصال به دستگاه وندینگ از طریق آرپانت (پیشدرآمد اینترنت امروزی) طراحی کرد که به کمک آن میتوانستند از راه دور وضعیت موجودی یخچال را بررسی کنند (مثلاً ببینند آیا در یخچال نوشیدنی موجود است یا اینکه نوشیدنی خنک است). از نظر بسیاری، این دستگاه وندینگ اولین دستگاه واقعی اینترنت اشیا بود.
اواخر دهه 2000 تا اوایل دهه 2010، شرکتهای مختلف در سراسر جهان به همان اندازه که اکنون برای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین اشتیاق دارند، نسبت به اینترنت اشیا هیجانزده میشدند. IBM در همین زمان کار روی کمپین Smarter Planet را با هدف رشد اقتصادی و توسعه پایدار آغاز کرد. مککنزی (McKinsey)، معتبرترین شرکت مشاور مدیریت جهانی، شروع به نوشتن گزارشهایی درباره وضعیت تکنولوژی اینترنت اشیا کرد. سیسکو ، بزرگترین کمپانی مطرح در حوزه تجهیزات شبکه، در سال 2011 اعلام کرد اینترنت اشیا بین سالهای 2008 و 2009 «متولد» شده است؛ یعنی زمانی که تعداد دستگاههای متصل به اینترنت از تعداد افراد زنده روی کره زمین بیشتر شد. در همان سال، گارتنر، شرکت پژوهشی آمریکایی، برای اولین بار این پدیده جدید را به فهرست تکنولوژیهای نوظهور خود اضافه کرد. کمی بعد، استارتاپهای اینترنت اشیا از گوشه و کنار سر برآوردند. استارتاپ Nest Labs در سال 2010 شروع به تولید ترموستات و آشکارساز دود هوشمند مجهز به حسگر و وایفای با قابلیت یادگیری کرد. در سال 2014، گوگل این استارتاپ را به قیمت 3٫2 میلیارد دلار خرید و شاید بتوان گفت این همان لحظهای بود که اینترنت اشیا توجه عموم مردم را به خود جلب کرد. با ظهور دستیارهای صوتی هوشمند الکسا و گوگل هوم، حضور دستگاههای اینترنت اشیا در خانههای مردم هر روز پررنگتر و عادیتر شد. تا پایان سال 2021، تعداد دستگاههای اینترنت اشیا به 46 میلیارد خواهد رسید و این تعداد، افزایش 200 درصدی را در مقایسه با سال 2016 نشان میدهد.
کاربرد اینترنت اشیا
تقریبا تمام اجسام فیزیکی میتوانند به دستگاه اینترنت اشیا تبدیل شوند، به شرط اینکه قابلیت اتصال به اینترنت داشته تا از این طریق کنترل شوند یا با کاربر و دستگاههای دیگر، اطلاعات رد و بدل کنند. در حوزه اینترنت اشیا احتمالا نام یخچال هوشمند زیاد به گوشتان خورده است؛ پس بیاید یکی از جالبترین کاربردهای اینترنت اشیا را با یخچال هوشمند توضیح دهیم. فرض کنید در حال بازگشت از محل کار هستید. خودرو شما به گوشی هوشمندتان متصل است و این گوشی به یخچال هوشمند شما در خانه وصل است. در این لحظه یخچال، پیغامی به گوشی شما میفرستد و شما را از تمام شدن شیر آگاه میکند. این پیام روی داشبورد خودروی متصل شما به نمایش درخواهد آمد و به شما نزدیکترین سوپرمارکت را برای خرید شیر روی نقشه نشان میدهد. قفسههای سوپرمارکت هم متصل هستند و حالا روی داشبورد خودرو با این پیام روبهرو میشوید که سوپرمارکت، برند شیر مورد علاقه شما را موجود دارد. اینترنت اشیا یعنی این.
هرآنچه باید درباره گوگل اسیستنت، دستیار صوتی هوشمند گوگل بدانید
در حوزه صنایع مانند بخش تولید، حسگرهای اینترنت اشیا در ماشینآلات، تجهیزات، خطوط تولید، انبارها و وسایل نقلیه میتوانند دادههای جمعآوریشده را در قالب گزارشهای تعمیر و نگهداری در لحظه منتقل کنند تا اگر دستگاهی دچار مشکل شد یا قطعهای نیاز به تعویض داشت، سازمان بلافاصله در جریان قرار بگیرد. با داشتن چنین سیستم پیشرفتهای، قطعه معیوب بیدرنگ شناسایی میشود تا مهندسان پیش از بروز هرگونه اختلال در کار، تعمیرات لازم را روی آن انجام بدهند. تگها و حسگرهای مجهز به اینترنت اشیا در زنجیره تأمین نیز بسیار مفید هستند. از کارخانه تا کامیون تا انبار تا مغازه، اینترنت اشیا میتواند به سازمانها، تصویری متمرکز و واحد از محل دقیق تمام محصولات، نحوه تولید آنها، سرعت حملونقل آنها و سرعت فروش آنها ارائه بدهد. در بخش مراقبتهای بهداشتی، همه چیز از حسگرهای بلعیدنی گرفته تا دستگاههای استنشاقی متصل و لنزهای تماسی اکنون بخشی از اینترنت اشیا شدهاند و بیماران و متخصصان حوزه بهداشت را نسبت به اتفاقات داخل بدن، وضعیت سلامت و نحوه مصرف داروها آگاه میکنند. از بُعد سادهتر، میتوان به اینترنت اشیا به شکل لامپی نگاه کرد که با گوشی هوشمند روشن و خاموش میشود؛ سیستم دمای هوشمند که به کمک حسگرهای کار گذاشتهشده در سراسر خانه، حضور ساکنان را در اتاقها تشخیص میدهد و دما را با حضور آنها و متناسب با علاقه آنها تنظیم میکند؛ اسباببازی هوشمندی که بهطور بیسیم به دیتابیس آنلاین متصل میشود و با قابلیت تشخیص صدا و تصویر، به سؤالات و درخواستهای کودکان پاسخ میدهد. در ابعاد بزرگتر، اینترنت اشیا را میتوان در موتور جتی یافت که با هزاران حسگر برای جمعآوری و انتقال داده پر شده است. حتی در مقیاسی بزرگتر از این، پروژههای مربوط به شهرهای هوشمند، تمام نقاط شهر را با حسگر میپوشانند تا درک و کنترل انسان را بر محیط اطراف خود افزایش بدهند.
نحوه کار اینترنت اشیا
هر آنچه باید در مورد پردازش ابری بدانید
بهطور معمول، حسگرها و دستگاههای اینترنت اشیا با اپلیکیشنها و سرویسهایی که در فضای ابری هستند، ارتباط برقرار میکنند و اگر این امر از طریق اینترنت عمومی حاصل نشود، بسته به مدل فضای ابری، از طریق شبکه اینترنت خصوصی صورت میگیرد. مرحله بعدی پردازش داده است. بعد از اینکه دادههای جمعآوریشده از دستگاه به فضای ابری منتقل شد، نرمافزار نصبشده، شروع به تجزیه و تحلیل آنها میکند. مثلاً دادههای منتقلشده از سیستم تهویه مطبوع هوشمند در خانه برای مطمئن شدن از اینکه دما در محدوده قابلقبولی است، آنالیز میشود. اما ارزش و مزایای واقعی اینترنت اشیا در بخش سیستمها و اپلیکیشنهای صنعتی نهفته است؛ زیرا در این بخش، تعداد بسیار قابل توجهی دستگاه با قابلیت جمعآوری و انتقال داده، اطلاعات حیاتی و در لحظه را در مورد وضعیت کسبوکار ارائه میدهند.
خطرات اینترنت اشیا
اینترنت اشیا تمام مزایای اینترنت را به وسایلی مثل لامپ و ترموستات عرضه کرد؛ اما در عین حال، تمام مشکلات اینترنت را با خود آورد. حالا که اسپیکرها، تلویزیون، یخچال، ساعت زنگدار، مسواک، لامپ، زنگ در، پیجر اتاق کودک و دوربینهای مداربسته به وایفای متصل شدهاند، تقریبا هر دستگاهی در خانه در معرض حمله سایبری قرار دارد و حتی ممکن است بهطور کامل از کار بیفتد.
آینده اینترنت اشیا
اینترنت اشیا در گذر زمان
سال | رویداد |
---|
1980 | دیوید نیکولز اولین دستگاه اینترنت اشیا را میسازد: دستگاه وندینگ کوکاکولا. |
1999 | کوین اشتون اصطلاح «اینترنت اشیا» را برای توصیف چشم و گوش کامپیوتر ابداع میکند. |
2000 | الجی اولین یخچال متصل خود را با قیمت 20 هزار دلار معرفی میکند. |
2008 | اولین کنفرانس اینترنت اشیا در جهان در زوریخ سوئیس برگزار میشود. |
2010 | تونی فادل شرکت سازنده ترموستات هوشمند به نام Nest را تأسیس میکند. |
2013 | دیکشنری آکسفورد اصطلاح «اینترنت اشیا» را اضافه میکند. |
2014 | آمازون اسپیکر اکو را به همراه دستیار صوتی الکسا معرفی میکند؛ تعداد دستگاههای اینترنت اشیا هم از تعداد جمعیت جهان بیشتر میشود. |
2016 | باتنت Mirai بیش از 600 هزار دستگاه اینترنت اشیا را به بدافزار آلوده میکند. |
2020 | تعداد دستگاههای متصل به اینترنت از 20 میلیارد دستگاه فراتر میرود. |
2021 | تعداد دستگاههای متصل به 46 میلیارد خواهد رسید. |
2022 | گوگل هوم با 48 درصد بیشترین سهم بازار دستگاههای اینترنت اشیا را خواهد داشت. |
2023 | کاربران اینترنت اشیا به لطف توسعه تکنولوژی 5G به 1٫3 میلیارد خواهند رسید. |
*** پیشبینی شما کاربر زومیت از آینده اینترنت اشیا چیست؟ تحولی شگرف یا پایان عصر تکنولوژی؟
http://www.PoliticalMarketing.ir/fa/News/201651/اینترنت-اشیا؛-تحولی-شگرف-در-تکنولوژی-یا-پایان-همه-چیز؟