بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - گروه بانکداری استرالیا و نیوزلند ANZ دومین بانک مهم از 4 بانک بزرگ موجود در استرالیا و یکی از 100 شرکت بر‌تر در صنعت مالی دنیا است.
این گروه همه فعالیت‌های بانکداری را در سراسر کشورهای استرالیا و نیوزلند انجام می‌دهد و به حدود چهارمیلیون نفر، از طریق 900 شعبه و بیش از 1500 دستگاه خود‌پرداز بانکی خدمات رسانی می‌نماید. سایر عملیات بانکی در حوزه قاره اقیانوسیه شامل اندونزی و هاوایی انجام می‌گیرد. محصولات و خدمات دیگر عبارتند از: تامین مالی برای وام، خدمات مالی مشتریان (ANZ بزرگ‌ترین صادرکننده کارت‌های اعتباری در استرالیا است)، خدمات اجاره، تامین مالی جهت لوازم و تجهیزات، مدیریت سرمایه، بانکداری برای شرکت‌های کوچک، متوسط و بزرگ، بانکداری سرمایه‌گذاری و تبدیل ارز و تجارت کالا. ANZ و ING که گروه تامین مالی هلندی است، شرکت سرمایه‌گذاری مشترکی برای مدیریت دارایی‌ها و بیمه عمر ایجاد کرد. ANZ زمانی که بانکداری استرالیا و نیوزلند با بانک‌های آمریکایی، اسکاتلندی و استرالیایی در سال 1970 ادغام شد، به‌وجود آمد. ANZ دلیل اصلی ادغام بانک استرالیا و بانک یونیون در سال 1951 بود.
بانک استرالیاسیا (آسیا) بر این باور بود که ایده توماس پا‌تر مک کویین را- مهاجری ثروتمند که پیشنهاد به‌وجودآوردن بانک مشترک و ایجاد شرکتی عظیم را به سرمایه‌گذاران لندن داده بود- که می‌توانست به عنوان اولین رییس موقت بانک انتخاب شود، اجرا نماید.
بانک یونیون استرالیا بسیار ساده شکل گرفت. یکی از بانک‌های در حال سقوط استرالیا به نام تیمر در تاسمانی، برای جست‌وجوی سرمایه به لندن رفته بود و گروهی از سرمایه‌گذاران را یافت که تمایل داشتند در بانکی در مستعمرات سرمایه‌گذاری نمایند. آن‌ها یونیون را شکل دادند و تیمر را تصاحب نمودند و فعالیت خود را از سال 1837 آغاز کردند. آن‌ها استرالیا را مکانی مناسب برای پاسخ به نیاز زیاد پشم برای چرخ‌های بافندگی انگلیس یافتند. اگرچه قبلا بانک‌های دیگری توسط مستعمرات گشایش یافته بود، ولی هیچ‌کدام از آن‌ها نتوانستند به منابع مالی بر اساس قوانین بانکداری لندن دست یابند و تنها بانک آسیا و یونیون به این مهم دست یافتند. این بانک‌های مستعمراتی نتوانستند از بازار سرمایه بریتانیایی بهره برداری نمایند و هیچ‌یک از آن‌ها بعد از گذشت پنج سال باقی نماند. در مقابل آسیا و یونیون کاملا موفق عمل نمودند و آسیا میزان اعطای وام خود را از 1836 تا پایان دهه به 4 برابر افزایش داد. در سال 1838 شرکت نیوزلند که شرکت مستعمراتی بود، از آسیا و یونیون خواست تا شعبه‌ای با قوانین جدید این بنگاه افتتاح نمایند. آسیا برای انجام این کار تمایلی نشان نداد و برای نیوزلند شرایطی تعیین نمود ولی یونیون پذیرفت و به اولین بانکی که در نیوزلند به تجارت می‌پرداخت، تبدیل شد. در طول سال‌های 1838 تا 1841 صنعت مزرعه‌داری و پرورش گوسفند با رشد زیادی روبه‌رو شد. در طول این دوره، آسیا و یونیون تجارت خود را به اندازه کافی محکم نمودند که برای مقابله با بحران مالی شدیدی که از اواخر 1841 شروع شد آمادگی لازم را داشتند و هر دو بانک از این بحران که تلفات زیادی را در بر داشت جان سالم به در بردند.
با کشف معادن سرب و مس در آدلاید در سال 1844، خروج مستعمرات از رکود آغاز شد. اکتشاف طلا در نیوسوث والس در سال 1851 باعث به‌وجود آمدن رشدی سریع شد. در این شرایط جدید اقتصادی، دلالی طلا و صرافی ارزهای خارجی به خدمات جدید بانکی تبدیل شد و شعبه‌های بانکی برای پاسخگویی به مشتریان و معدن‌داران مشتاق بانک افزایش یافت.
در طول دهه طلایی 1850، بانک‌های جدید شکل گرفتند که فعالیت آسیا و یونیون در صرافی را به چالش بکشانند. در میان آن‌ها بانک انگلیس، اسکاتلندی و استرالیایی ES&A وجود داشت که در سال 1852 شکل گرفته بود. اگرچه این بانک باعث نگرانی آسیا و یونیون شد ولی تهدیدهای بزرگ‌تری توسط بانک‌هایی که در اواسط قرن شروع به کار کردند، در راه بود. برای قدرت رقابت بالا‌تر این بانک‌ها دفا‌تر کاری در لندن برای خود تاسیس نمودند و به اندازه کافی سرمایه برای کار جمع‌آوری کردند.
در بین سال‌های 1860تا 1890 استرالیا با پیشرفت اقتصادی زیادی روبه‌رو شد. تعداد زیادی بانک در این کشور تاسیس شد و بسیاری از آن‌ها ورشکست شدند.
در سال 1900 آسیا 7/12 درصد و یونیون 1/12درصد از سپرده‌های بانکی را در خود جای دادند. در اوایل قرن 21 اقتصاد پایدار باعث شد که هر دوی این بانک‌ها تصمیم بگیرند تا از طریق گسترش شعبه‌ها به جمع‌آوری بیشتر سرمایه بپردازند. از سال 1900 تا ابتدای جنگ جهانی اول، آسیا 73 شعبه و یونیون 100 شعبه را گشودند.
سرپرستان هر دو بانک در لندن می‌دانستند که برای اینکه بتوانند به رشد خود ادامه دهند، می‌بایست استراتژی خود را تغییر دهند. در سال 1930بحث‌هایی در مورد ادغام دو بانک مطرح شد و تا سال 1943 عملیاتی نشد. هر دو این بانک‌ها انگلیسی بودند و ریاست آن‌ها در لندن واقع بود و اندازه و میزان تجارت آن‌ها تقریبا با هم یکسان بود. در سال 1946 وکلا شروع به کار بر سر جزئیات این ادغام کردند و در سال 1951 بانک استرالیا و نیوزلند ANZ به‌وجود آمد. در سال 1970 این بانک توانست بانک انگلیس، اسکاتلندی و استرالیایی را تصاحب نماید.
زمانی که در سال 1977 بحران مالی آسیا اتفاق افتاد ANZ تغییر مدیریت داد و جان مک فارلن را که 18 سال تجربه ریاست داشت به مدیریت عاملی برگزیدند. در سال 2002 این فرد ساختار سازمان را تغییر داد و ANZ توانست به سودی معادل 26/1 میلیارد دلار آمریکا دست یابد که 16درصد از سال مالی قبل بیشتر بود. کسب سود زیاد با ریسک کم یکی ازفرمول‌های موفق مدیریت مک فارلن بود.
بانک به دنبال بازارهای بیشتری برای فعالیت در نواحی اقیانوسیه است و البته تمایل دارد با وسعت کمی در آسیا نیز فعالیت نماید.
منبع : روزنامه دنیای اقتصاد مورخ 27 بهمن 1389 ترجمه هاله گیوری